Από το 2012 οι πολίτες που στήριζαν και πίστευαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κραυγάζουν προς τα κόμματα αυτά: Αλλάξτε για να επιστρέψουμε σε σας! ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όμως δεν άλλαξαν πουθενά, φέρνοντας τον Ιανουάριο τον κ. Τσίπρα στην εξουσία και τώρα μονιμοποιώντας τον στην πρωθυπουργία. Ας δούμε το σκεπτικό.
Το 2012 στις διπλές βουλευτικές εκλογές υπήρξε μια εκ θεμελίων ανατροπή του παντοδύναμου μέχρι τότε δικομματισμού και του πολιτικού περιβάλλοντος: Η ΝΔ έπεσε στο 17%, το ΠΑΣΟΚ στο 8%, ένα κόμμα - τσόντα του συστήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε από το βαθύ ΠΑΣΟΚ για μεταστέγαση και έφτασε πρώτα στο 17% και μετά στο 25%.
Ένα άλλο κόμμα ολίγων γραφικών ακροδεξιών του 0,4%, γινόταν τρίτο κόμμα στην Βουλή, ενώ η αποχή εκτοξεύτηκε από το 27% στο 37%.
Όλα αυτά έγιναν μπροστά στα μάτια των κουρασμένων παλαιοκομματικών προσώπων. Άλλαζε οριστικά η πολιτική ανθρωπογεωγραφία στην χώρα κι όμως: Οι παλαιοκομματικοί πολιτικοί αντί να σπεύσουν να αλλάξουν αμέσως σεβόμενοι την αμετάκλητη απόφαση των Ελλήνων να εγκαταλείψουν το παλιό (αν και δεν είχε εμφανιστεί ακόμα το καινούργιο!), τι έκαναν; Ξεκίνησαν από τότε και μέχρι σήμερα τη μάχη ώστε χωρίς να αλλάξουν πουθενά και παραμένοντας τα ίδια κόμματα της παρακμής να ποδηγετήσουν την κοινωνία.
Θέλετε να μάθετε λοιπόν γιατί ο καταστροφικός Τσίπρας και ο θεατράλε συνεταίρος του Καμμένος ξανακέρδισαν; Γιατί οι πολίτες που το 2012 ΕΦΥΓΑΝ από εκείνο το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝ ΠΙΣΩ.
Μάλιστα συνέχιζαν να προειδοποιούν: Στις ευρωεκλογές του 2014, στις εκλογές του Ιανουαρίου, στο δημοψήφισμα , ακόμα και στις πρόσφατες εκλογές κραυγάζουν: ΑΛΛΑΞΤΕ!
Αυτοί δεν αλλάζουν όμως, οπότε οι πολίτες πήγαν πάλι σε Τσίπρα και Καμμένο, πήγαν στον Λεβέντη, πήγαν στην Χρυσή Αυγή, πήγαν στην αποχή - ρεκόρ, πίσω όμως δεν ξαναγυρίζουν. Και εδώ καταγράφεται πλέον η συγκλονιστική αποτυχία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να αναλάβουν τις εθνικές τους ευθύνες απέναντι στην χώρα.
Ενώ έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση ανίκανη που καταστρέφει την χώρα, εξ ίσου ανίκανοι και αυτοί δεν μπορούν να μεταλλαχθούν σε αυτό που χρειάζεται η χώρα. Να φέρουν νέα πρόσωπα στο προσκήνιο, να έρθουν σε επαφή με την κοινωνία, να εκπονήσουν σχέδιο για την ανακούφιση των ανθρώπων.
Δεν το κάνουν αν και οι πολίτες τους προειδοποίησαν και μετά το 2012. Έχασαν τις εκλογές τον Ιανουάριο, έχασαν το δημοψήφισμα όπου όλοι μαζί υπέστησαν Βατερλό και τι άλλαξαν; Έβαλαν τον Μεϊμαράκη στη θέση του Σαμαρά...
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ακυβερνησία θα συνεχιστεί, τα σκληρά μέτρα θα εξοργίσουν, η οικονομία θα ταρακουνηθεί ακόμα χειρότερα, η κυβέρνηση Τσίπρα θα αποτύχει όπως και πριν, το λέει η κοινή λογική. Τι θα κάνουν; Θα επανιδρύσουν τα κόμματά τους; Θα αποστρατεύσουν τα πρόσωπα της παρακμής, θα επικοινωνήσουν με όσους ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, Λεβέντη, ή αποχή;
Ας τους ενημερώσει κάποιος ότι η μέθοδος των τακτικισμών έχει τελειώσει. Είμαστε σε μια νέα εποχή οριστικής απόρριψης των παλαιών προσώπων και πως όσο κι αν επιμένουν στον στρουθοκαμηλισμό τους, το μόνο που κάνουν είναι να συντηρούν στην εξουσία τον κ. Τσίπρα στέλνοντας τους πολίτες θύματα του, στο πολιτικό περιθώριο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Κόμματα και... προγράμματα
Ακούω περίπου έκπληκτος αρκετούς στα τηλεοπτικά πάνελ, να αναρωτιούνται: "Μα οι πολίτες δεν βλέπουν το πρόγραμμα του (τάδε) κόμματος; Σοβαρά τώρα;
Στην Ελλάδα που όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου υπέγραφε 5ετή παραμονή των βάσεων λέγοντας ότι τις... διώχνει, με σύνθημα "ο αγώνας τώρα δικαιώνεται";
