"Δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να κάνουμε". Με αυτή την παραδοχή - προτροπή, ένας σημαντικός αριθμός στελεχών κομμάτων της Κεντροαριστεράς εδώ και εβδομάδες συζητά στο παρασκήνιο για την συνένωση δυνάμεων και την δημιουργία ενός νέου κόμματος μετά τις ευρωεκλογές, που θα μπορέσει να διεκδικήσει την εξουσία στη χώρα.
Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι σταθερά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλες διαφορές της ΝΔ και κυρίως του Κυρ. Μητσοτάκη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Επιπλέον δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι στην Κεντροαριστερά έχουν δημιουργηθεί πάνω από 10 κόμματα. Αυτή η διάσπαση ευνοεί την συντηρητική παράταξη.
Οι συζητήσεις γίνονται προσεκτικά στο παρασκήνιο, δεν έχει βγει τίποτε στην δημοσιότητα και συμμετέχουν στελέχη από όλα τα κόμματα του χώρου, δηλαδή από ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, ΠΑΣΟΚ κ.α.
Ποια είναι τα βασικά προβλήματα; Το πρώτο είναι ποιος θα ηγηθεί. Η Ελλάδα πολιτικά αρέσκεται στο να ακολουθεί πρόσωπα και όχι κόμματα. Το δεύτερο είναι το τι θα εκπροσωπεί. Όλοι παραδέχονται ότι στον 21ο αιώνα δεν μπορείς να μιλάς στους πολίτες με φθαρμένα συνθήματα του 20ου.
Μαθαίνω ότι οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει πολύ και πως ουσιαστικά η απόφαση έχει παρθεί. Μάλιστα έχει γίνει κατανοητό ότι όσοι εγκαταλείψουν τα κόμματα τους θα αφήσουν πίσω πολλούς που δεν θα συμφωνούν "αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Όσοι δεν κατανοούν τους νέους καιρούς ούτε μπορούν, ούτε πρέπει να ακολουθήσουν".
Σε αναμονή λοιπόν. Μετά τις ευρωεκλογές. Γιατί τα υπάρχοντα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν και γιατί αυτή η ανισορροπία στην δημόσια ζωή δεν πρέπει να συνεχιστεί. Αρκεί ότι δημιουργηθεί να είναι όντως το καινούργιο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
