Ο φράκτης στον Έβρο κόστισε 3 εκατ. ευρώ αντί 100.000 ευρώ! (Υπήρχαν λύσεις)

O φράκτης στον Έβρο στοίχισε 5 εκατ. ευρώ ενώ οι υπηρεσίες που παρέχει θα μπορούσαν να αγοραστούν με ένα ποσό της τάξεως των 100.000 ευρώ. Αυτό υποστηρίζει ο κ. Νίκος Μπογονικολός, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Άρατος Τεχνολογίες.

Αξίζει να τον ακούσουμε αφού, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, οι αντίστοιχες υπηρεσίες αξιοποιούνται για να επιτηρήσουν στρατηγικής σημασίας πετρελαιαγωγούς, μεταξύ αυτών και της ρωσικής εταιρείας Transneft. Το πιο εντυπωσιακό όμως δεν είναι αυτό αλλά το γεγονός ότι εξυπηρετούνται από ελληνικό λογισμικό που κατασκευάστηκε από Έλληνες επιστήμονες. Ας τον ακούσουμε:

Κύριε Μπογονικολέ, είναι πράγματι τόσο απλό; Αντί για 5 εκατ. το ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να επιτηρεί τα σύνορα με ένα κόστος της τάξης των 100.000 ευρώ;

Πράγματι, η Ελλάδα θα μπορούσε να εποπτεύει τα σύνορα με απλό τρόπο. Είναι μια επιτήρηση που συνδυάζει δορυφόρους και μικρά αεροσκάφη χωρίς πιλότο που παρατηρούν τα σύνορα μέρα - νύχτα με ειδικές κάμερες. Το τραγικό δεν είναι μόνο ότι ο φράχτης κόστισε 5 εκατ. ευρώ αλλά ότι η εταιρεία μεταλλικών κατασκευών, με την οποία συνεργαστήκαμε για την κατασκευή του, είναι μια τουρκική εταιρεία από την Κωνσταντινούπολη!

Η λύση είναι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη;

Βεβαίως. Ξέρετε, η τεχνολογία έχει κάνει επανάσταση. Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να φεύγουν αεροσκάφη από τις ΗΠΑ, να βρίσκονται επί μέρες στον αέρα χωρίς κανέναν ανεφοδιασμό, να ρίχνουν και έναν πύραυλο και να επιστρέφουν. Η τεχνολογία πλέον παρέχει τη δυνατότητα να επιτηρούνται άνθρωποι που κινούνται με μια βάρκα σε ένα μακρινό ποτάμι. Και αυτό γίνεται με υπεριώδεις (infrared) κάμερες, νύχτα και μέρα. Είναι κάτι πάρα πολύ απλό και μάλιστα με εργαλεία τα οποία χρησιμοποιούν όλες οι προηγμένες χώρες για θέματα ασφάλειας και άμυνας.

Εσείς είχατε εμπειρία συναλλαγής με το ελληνικό Δημόσιο...

Πράγματι, ήταν μια τραυματική εμπειρία, στα όρια του τραγικού ή του τραγέλαφου. Δώσαμε πολύ σημαντικές πληροφορίες.

Είχατε αποτιμήσει το κόστος των πυρκαγιών της Ηλείας;

Όχι μόνο το κόστος των πυρκαγιών. Αποτιμήσαμε τις καμμένες εκτάσεις, κάναμε χάρτες, προσδιορίσαμε τα σπίτια και τα ζώα που είχαν καεί. Όλα αυτά τα δείξαμε και στην κυβέρνηση και στα ανώτερα κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων. Είχαμε διαπιστώσει ότι τις ημέρες των πυρκαγιών άναψαν 88 πυρκαγιές μέσα σε μια βραδιά. Η μία μάλιστα ήταν σε απόσταση κάποιων χιλιομέτρων από την άλλη. Άρα μιλάμε για εμπρησμό. Δεν ήταν τίποτε τυχαίο. Το κόστος αυτής της αποτίμησης ήταν ένα έργο αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, αφού αφορούσε πολλούς νομούς, όχι μόνο την Ηλεία και την Αχαΐα αλλά και την Εύβοια, τη λίμνη Πρεσπών κ.ά. Χαθήκαμε μέσα σε έναν κυκεώνα συμβάσεων με περιφέρειες και νομαρχίες και ενώ παρείχαμε αυτές τις υπηρεσίες δεν πληρωθήκαμε ποτέ από το ελληνικό Δημόσιο.

Εκδώσατε τιμολόγιο μερικών εκατομμυρίων ευρώ, πληρώσατε και ΦΠΑ στο ελληνικό Δημόσιο και δεν πληρωθήκατε ποτέ;

Ακριβώς, και τον ΦΠΑ και τους φόρους. Σκεφθείτε τι θα συνέβαινε αν αργούσαμε εμείς μία μέρα τον ΦΠΑ. Το ελληνικό κράτος το κάνει με έναν τρόπο απαράδεκτο, με την έννοια ότι δεν σέβεται ούτε τις δικαστικές αποφάσεις εις βάρος του ούτε τίποτε.