Yπάρχει μια λέξη που περιγράφει με ακρίβεια και ωμότητα αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα: ΑΠΟΔΡΑΣΗ. Οι Έλληνες πολίτες μοιάζουν με τους πανικόβλητους εκείνους ανθρώπους που τρέχουν για να σωθούν απο ένα τσουνάμι που πλησιάζει, ή που σκάβουν ένα λαγούμι για να βγουν από την φυλακή (που άδικα έχουν φυλακιστεί).
Είναι μια φρικτή πραγματικότητα να χτίζεται συστηματικά λόγω ανικανότητας των πολιτικών ένα άδικο κράτος - διώκτης, που αντί να ενισχύει το εθνικό συναίσθημα, να το περιορίζει και να καταλήγει στην οργή κατά της ίδιας της χώρας (γιατί εκεί έχουμε φτάσει).
Θέλετε παραδείγματα ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ; Πάνω από 100.000 δραπέτευσαν από τις ασφαλιστικές εισφορές του 2017 κλείνοντας τα "μπλοκάκια" τους. Χιλιάδες άλλοι έκλεισαν τελείως τις εταιρίες τους και τις μετέφεραν στο εξωτερικό. Άλλοι άλλαξαν μετέφεραν περιουσιακά τους στοιχεία, κυρίως ακίνητα, για να αποφύγουν τους επιπρόσθετους φόρους.
Υπάρχουν κι άλλοι δραπέτες. Μόνο το 2016, δεν πλήρωσαν νέους φόρους περίπου 14 δισ. ευρώ. Άλλοι από αδυναμία, άλλοι αποφασισμένοι να αντισταθούν. Δεν έχει τελειωμό η λίστα των δραπετών εν μέσω της κρίσης.
Επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν υπαλλήλους με 100 ευρώ το μηνα, εργαζόμενοι που αμοίβονται με 2 ευρώ την ώρα για μάυρη εργασία, νέα παιδιά που αναζητούν την αξιοκρατική αποκατάστασή τους στο εξωτερικό και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους... Να συνεχίσω; Δεν έχει νόημα.
Ας το παραδεχθούμε πια. Το 70% των Ελλήνων - με κύριο όγκο την μεσαία τάξη - βρίσκεται σε μια χώρα - φυλακή με 4.400.000 οφειλέτες Δημοσίου, με χρέη προς τις Τράπεζες που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν αλλά... τοκίζονται, με επιχειρήσεις που δεν έχουν κανένα παρόν μα ούτε μέλλον, με μόνιμους ανέργους, με μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για την επιβίωση ολίγων ημερών κάθε μήνα.
Ζούμε σε μια χώρα - φυλακή όπου το 70% των πολιτών της ονειρεύεται να δραπετεύσει και βρίσκεται σε βαριά κατάθλιψη επειδή δεν βλέπει το πως. Το όνειρο δεν είναι πια οι αξίες της ζωής, ή η επαγγελματική επιτυχία.
Το όνειρο του σημερινού Έλληνα είναι κάτι παρα πολύ απλό: να μην ζει αυτον τον καθημερινό διωγμό, την ώρα που βρίσκεται βαριά ηττημένος και καταγής. Και επειδή δεν πιστεύει πια στους πολιτικούς μόνη διέξοδος είναι να αποδράσει, όπως όπως για οπουδήποτε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η μπούρδα μόνιμα στην δημόσια ζωή
Το λέω ειλικρινά. Έχω βαρεθεί την ανοησία των πολιτικών στην δύσμοιρη Ελλάδα. Την μπουρδολογία τους και κυρίως την ανάδειξη του ανύπαρκτου σαν κάτι υπαρκτό.
Δείτε σας παρακαλώ την βλακεία τους με το "ποιοι θέλουν να πάρουν τις ψήφους των ακροδεξιών" (μετά τον αποκλεισμό των Σπαρτιατών).
