Βουλαρίνος: Ο ψεύτης Τσίπρας δεν έχει προηγούμενο

Ας γελάσει και λίγο το πικαραμένο χειλάκι μας. Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει στον Skai: "... Το μόνο πραγματικό προσόν που χρειάζεσαι προκειμένου να γίνεις υποψήφιος πρωθυπουργός είναι το να είσαι αδίστακτος. Όχι τόσο στις πράξεις, όσο στην ποσότητα μπούρδας την οποία μπορείς να ξεστομίσεις χωρίς στο πρόσωπό σου να φανεί κάποιο από εκείνα τα σημάδια που θα εμφανίζονταν σε έναν κοινό άνθρωπο αν έπρεπε να κοροϊδέψει κατάμουτρα τόσο πολύ κόσμο.

Από την άλλη, η απουσία σημαδιών μπορεί να μην οφείλεται μόνο στην ικανότητα των φυλάρχων, όσο στην επιθυμία του ακροατηρίου να το κοροϊδέψουν κατάμουτρα. Θέλω να πω πως αν δεν ντρέπεται αυτός που εξαπατάται γιατί να ντραπεί αυτός που απλώς ικανοποιεί τη λαχτάρα του εξαπατημένου για εξαπάτηση;

Ο Αλέξης ήταν ο Τσίπρας που αγαπήσαμε. Απέδειξε, για άλλη μια φορά, πως είναι ο άνθρωπος ο οποίος σε περίπτωση που η ανυποψίαστη σύντροφός του τον συνελάμβανε στο κρεβάτι με παρέα δεν θα περιορίζονταν απλώς στη γραφική φράση «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» αλλά θα δήλωνε κι εκείνος έκπληκτος, θα καταδίκαζε τη μοιχεία και μετά θα κατηγορούσε το σύστημα που αναγκάζει τους άντρες να κερατώνουν τις γυναίκες τους.

Ίσως μάλιστα να οργάνωνε και διαμαρτυρία με αίτημα την καταβολή κάποιου επιδόματος στις απατημένες συζύγους στο οποίο θα συμπεριλάμβανε (επειδή δεν είναι κάνα κορόιδο) και τους συζύγους που τις απατούν, μιας κι αυτοί οι άνθρωποι, όσο να ‘ναι, κάποιες ενοχές θα νιώθουν και κάπως θα πρέπει να αποζημιωθούν.

Μέσα σε δυόμισι ώρες, ο μίμος του γητευτή των α-λόγων Αντρέα Παπαντρέου, ομολόγησε πως ήταν πολύ αφελής για να καταλάβει πως αυτοί που φώναζαν δραχμή στα κεραμίδια ήταν υπουργοί του, πως η παιδεία μπορεί να είναι κάπως σημαντική αλλά όχι τόσο όσο το βοδινό κρέας, πως τα δισεκατομμύρια που στοίχισε η πρωθυπουργία του δεν τα θεωρεί χαμένα αλλά ήταν το απαραίτητο αντίτιμο της εμπειρίας που απέκτησε και πως δεν τον ενδιαφέρει τόσο το αποτέλεσμα όσο ο αγώνας..."