Δυο λόγοι για να πάμε να ψηφίσουμε
Το 2009, οπότε και διεξήχθησαν οι τελευταίες ευρωεκλογές χωρίς παράλληλα αυτοδιοικητικές εκλογές, καταγράφηκε η μικρότερη έως τώρα συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα – μόλις 52,5%.
Που θα φτάσει η αποχή στις 9 Ιουνίου;
Πέρα από το γεγονός ότι δεν γίνονται μαζί με τις αυτοδιοικητικές όπως παλαιότερα έχουμε ακόμη:
– Μόλις πριν από ένα χρόνο η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές και δεν χρειάζεται μια ακόμη επιβεβαίωση. Στη νέα κυβερνητική θητεία, έχει ακόμη τρία χρόνια.
– Οι πολίτεςβαρέθηκαν την κάλπη. Είναι η πέμπτη αναμέτρηση κατά τους τελευταίους δεκατρείς μήνες: Εχουν προηγηθεί οι «διπλές» εθνικές εκλογές πέρυσι τον Μάιο και τον Ιούνιο και οι δύο γύροι των αυτοδιοικητικών εκλογών το φθινόπωρο.
– Η πρόθεση συμμετοχής μέσω του εργαλείου της επιστολικής ψήφου είναι χαμηλή, καθώς τελικά θα το αξιοποιήσουν περί τους 200.000 ψηφοφόροι.
– Οι ευρωεκλογές θα διεξαχθούν εν μέσω της θερινής περιόδου, με αποτέλεσμα αρκετοί ψηφοφόροι να επιλέξουν τις παραλίες αντί της κάλπης.
Ωστόσο περισσότερο από κάθε άλλη φορά βλέπω λόγους να πάμε στην κάλπη. Είναι κυρίως δυο:
Ο ΠΡΩΤΟΣ: Τιμωρείστε αμείλικτα ψεύτες και ψεκασμένους όλους όσους δηλαδή μας προσβάλλουν υποτιμώντας την κοινή λογική και την αλήθεια. Ένα παράδειγμα ο Βελλόπουλος, ενα δεύτερο ο Κασσελάκης.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Τιμωρείστε τους ανάξιους που τοποθετήθηκαν ελαφρά τη καρδία στα ψηφοδέλτια επειδή... έκαναν άθλιες πρωινές εκπομπές ή έπαιζαν στο θέατρο.
Μην απατάσθε. Θα έχουμε χάσει όταν θα ανακοινώνουν τα αποτελέσματα, αλλά εμείς θα είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας. Λίγο είναι αυτό;
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
