Ανελκυστήρες τύπου «Willy Wonka» στους σταθμούς μετρό του μέλλοντος

Το μέλλον των μέσων μαζικής μεταφοράς και συγκεκριμένα του μετρό, στον 21ο αιώνα, συζητήθηκε σε συνάντηση στελεχών των Transport for London (TfL), London First, Arup, WSP, thyssenkrupp και Weston Williamson πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο.

Λόγω της αύξησης του πληθυσμού των πόλεων και της αστικοποίησης, οι σταθμοί του μετρό είναι αντιμέτωποι με όλο και αυξανόμενη κίνηση και προβλήματα όσον αφορά στην αποδοτικότητά τους. Στο Λονδίνο ο πληθυσμός αυξάνεται με ρυθμό 1,5% ετησίως, φτάνοντας σχεδόν τα 8,6 εκατ. το 2015- οπότε θεωρείται απαραίτητη η αξιοποίηση νέων τεχνολογιών στις μαζικές μεταφορές.

Το μετρό του Λονδίνου είναι το παλαιότερο μέσο υπόγειας μεταφοράς στον κόσμο, και δέχεται μεγάλη πίεση, καθώς οι επιβάτες έχουν αυξηθεί κατά 33% την τελευταία δεκαετία και περίπου 1,34 δισ. επιβάτες το χρησιμοποιούν ετησίως. Επίσης, κάποιοι σταθμοί εξελίσσονται σε πολυσύχναστα «spots» της πόλης, όπως για παράδειγμα το King's Cross και το Waterloo.

Σύμφωνα με τον Κρις Γουίλιαμσον, συνιδρυτή της Weston Williamson + Partners, η αρχική ιδέα της κατασκευής γραμμών υπογείως ήταν επαναστατική στον καιρό της, ωστόσο πλέον απαιτούνται νέες εξελίξεις. Μια από τις τεχνολογίες που υπόσχονται πολλά φαίνεται να είναι το σύστημα MULTI της thyssenkrupp Elevator, που επιτρέπει ανελκυστήρες τύπου «Willy Wonka», όπως στο «Charlie and the Chocolate Factory»- με δυνατότητα κίνησης τόσο οριζόντια όσο και κάθετα. Η τεχνολογία αυτή «σπάει την παράδοση» όσον αφορά στη λειτουργία ανελκυστήρων, χρησιμοποιώντας ένα μαγνητικό σύστημα, και θεωρείται ότι θα αυξήσει τις δυνατότητες μεταφοράς επιβατών κατά 50%, λειτουργώντας σε έναν συνεχή κύκλο, με τις πόρτες να ανοίγουν ανά 15-30 δευτερόλεπτα.

Όπως είπε ο Αντρέας Σίρενμπεκ, CEO της thyssenkrupp Elevator, το MULTI είχε αναπτυχθεί αρχικά για υψηλά κτήρια, ωστόσο τα χαρακτηριστικά του το καθιστούν ιδανικό για σταθμούς του μετρό, καθώς θα μικραίνει τον χρόνο προσέλευσης επιβατών στις αποβάθρες, επιτρέποντας ακόμη την περαιτέρω επέκταση των γραμμών χωρίς να απαιτείται ριζικός επανασχεδιασμός των σταθμών.