Πώς ορισμένοι καπνιστές εξακολουθούν να έχουν σχετικά υγιείς πνεύμονες;

Φως στο ιατρικό παράδοξο των σχετικά υγιών πνευμόνων που παρατηρείται σε ορισμένους καπνιστές ρίχνει βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Lancet Respiratory Medicine. 

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Λέστερ, με επικεφαλής τον Δρ Μάρτιν Τόμπιν, εντόπισε συγκεκριμένες μεταλλάξεις που λειτουργούν προστατευτικά για τους πνεύμονες των καπνιστών. 

Οι ερευνητές ανέλυσαν γενετικά δείγματα από 50.000 ανθρώπους και βρήκαν τις προστατευτικές μεταλλάξεις σε ορισμένους, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να βελτιώνεται η λειτουργία των πνευμόνων και να αντισταθμίζεται η δυνητικά θανατηφόρα επίπτωση του καπνίσματος.

Συγκεκριμένα, η σύγκριση του DNA καπνιστών και μη, καθώς και όσων έπασχαν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και όσων όχι, έδειξε ότι σε μερικούς ανθρώπους υπάρχουν τμήματα του γονιδιώματός τους που μειώνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ΧΑΠ. Έτσι, οι καπνιστές με τα προστατευτικά γονίδια έχουν μικρότερο κίνδυνο για ΧΑΠ, σε σχέση με όσους δεν είναι φορείς των συγκεκριμένων γονιδίων.

Πολλοί καπνιστές - όχι όλοι- εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα αναπτύξουν κάποια πάθηση των πνευμόνων, όπως το ίδιο θα συμβεί και σε μερικούς που ποτέ δεν κάπνισαν στη ζωή τους. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) που προκαλεί δύσπνοια, βήχα και συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων, είναι η συχνότερη πάθηση μεταξύ των καπνιστών. Εκτός από την ΧΑΠ, το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων και για καρδιοπάθεια.

Πάντως, ο Δρ Τόμπιν σπεύδει να διευκρινίσει ότι «δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο είδος μαγικής σφαίρας που παρέχει στον οποιονδήποτε εγγυημένη προστασία έναντι του καπνίσματος - οι άνθρωποι αυτοί θα συνεχίσουν να έχουν πνεύμονες λιγότερο υγιείς από ό,τι θα είχαν, αν δεν ήταν καπνιστές».

Εξάλλου, ξεχωριστή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυποEbioMedicine, έδειξε ότι οι καπνιστές με ΧΑΠ έχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν επιθετική μορφή καρκίνου των πνευμόνων.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαντ, με  επικεφαλής τον καθηγητή Περιβαλλοντικής Γενετικής Ντέηβιντ Κριστιάνι, εξηγούν ότι «ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί το 15% έως 18% του συνόλου των καρκίνων των πνευμόνων, παγκοσμίως, και είναι η πιο θανατηφόρα μορφή. Παρά την αρχική θεραπεία, πολλοί ασθενείς υποτροπιάζουν μέσα σε ένα έτος. Το μέσο προσδόκιμο ζωής του ασθενούς είναι εννέα έως 20 μήνες μετά τη διάγνωση».