Οι επιστήμονες εντόπισαν το γονίδιο που ευθύνεται για το σχήμα της μύτης μας

Μία νέα μελέτη που έγινε με ονομασία CANDELA, ανέλυσε 6.630 δείγματα DNA ατόμων από χώρες της Λατινικής Αμερικής και από αυτά επιλέχθηκαν 5.958 άτομα, εκ των οποίων το 50% είχαν μικτή ευρωπαϊκή καταγωγή, το 45% αμερικανική (αυτόχθονες) και το 5% αφρικανική, προκειμένου να ταυτοποιηθούν πέντε γονίδια που εμπλέκονται στην ανάπτυξη των οστών, των χόνδρων και του προσώπου.

Πρόκειται για τα GLI3, DCHS2, RUNX2 και PAX1 γονίδια τα οποία σχετίζονται ιδιαίτερα με την ανάπτυξη των χόνδρων και των οστών της μύτης.

Στη μελέτη διαπιστώθηκε ότι τα γονίδια GLI3 και PAX1 έδειξαν ισχυρή συσχέτιση με τον έλεγχο του φάρδους των ρουθουνιών, ενώ, το DCHS2 βρέθηκε να σχετίζεται με την κλίση της κολουμέλλα (κάτω μέρος της μύτης ανάμεσα στα ρουθούνια), το RUNX2 συσχετίστηκε ισχυρά με την ανάπτυξη των οστών και φάνηκε να ελέγχει το φάρδος της ρινικής γέφυρας (μεσαίο τμήμα του οστέινου θόλου) και το EDAR, συσχετίστηκε στενά με την ανάπτυξη και το σχήμα του πηγουνιού.

Όπως μας εξηγεί ο πλαστικός χειρουργός προσώπου – ΩΡΛ Δρ. Γεώργιος Μοιρέας, γενικά, τα διαφορετικά διαμορφωμένα χαρακτηριστικά του προσώπου βάσει της γενετικής κληρονομιάς οφείλονται εν μέρει στο πώς το περιβάλλον επηρέασε την εξέλιξη του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Η μύτη είναι σημαντική για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και της υγρασίας του αέρα που αναπνέουμε, οπότε συναντάται φαρδύτερη στα θερμότερα απ’ ότι στα πιο ψυχρά κλίματα.

Ένα από τα πρώτα όργανα που σχηματίζονται στο μωρό

Οι επιστήμονες στη Σιγκαπούρη εντόπισαν τελικά το γονίδιο που ευθύνεται για τη διαμόρφωση της μύτης, η οποία σχηματίζεται όταν το μωρό αναπτύσσεται στη μήτρα της μητέρας.

Όπως αναφέρουν, όταν το γονίδιο, SMCHD1, υποστεί μετάλλαξη ή αφαίρεση προκαλείται το σύνδρομο BAMS (Bosma arrhinia microphthalmia syndrome) στο οποίο μεταξύ άλλων η μύτη δεν σχηματίζεται καθόλου, με αποτέλεσμα μια κατάσταση γνωστή ως συγγενής αρρινία.

Αυτή η ανακάλυψη φέρνει νέες γνώσεις για το πώς σχηματίζεται η μύτη κατά την ανάπτυξη του εμβρύου και ρίχνει φως στο πώς η μεταβολή του σχήματος και του μεγέθους της μύτης μπορεί να εξελιχθεί μεταξύ των ατόμων.

Παρά την κληρονομικότητα, δεν είναι βέβαιο ότι θα έχουμε τα χαρακτηριστικά των γονιών μας

Σύμφωνα με μελέτη δημοσιευμένη στo Scientific Reports από έρευνα του King's College που πραγματοποιήθηκε σε ομόζυγα και ετερόζυγα δίδυμα, αν και η μύτη είναι το χαρακτηριστικό του προσώπου που είναι πιθανότερο να διατηρηθεί από γενιά σε γενιά, η άκρη της έχει μόνο 66% πιθανότητες να είναι το αποτέλεσμα κληρονομικότητας και η μεσαία αύλακα στην εξωτερική επιφάνεια του άνω χείλους (το τμήμα κάτω από τη μύτη) περίπου το 62%.

Κατά συνέπεια, μπορεί να υπάρχει κληρονομικότητα, ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι η μύτη μας θα είναι κληρονομιά των γονιών μας.