Eρευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Αυστραλία με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέιβιντ Τούβεσον του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Κέμπριτζ, δημοσίευσαν μελέτη στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με την οποία, διαπίστωσαν ότι όταν ένα συγκεκριμένο γονίδιο απενεργοποιείται, τότε τα κύτταρα του παγκρεατικού καρκίνου προστατεύονται απέναντι στις φυσικές άμυνες του οργανισμού, γίνονται πιο επιθετικά και εξαπλώνονται ταχύτερα. Συνεπώς η υπερενεργοποίηση του γονιδίου αυτού εμποδίζει την εξάπλωση αυτού του καρκίνου.
Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μία από τις πιο θανατηφόρες μορφές της νόσου. Αν και σταδιακά βελτιώνεται το προσδόκιμο ζωής των ασθενών, λιγότεροι από ένας στους πέντε ασθενείς ζουν για ένα χρόνο ή περισσότερο μετά τη διάγνωση της ασθένειας. Περίπου το 96% των ασθενών πεθαίνουν μέσα σε μία πενταετία μετά τη διάγνωση (ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης μεταξύ των διαφόρων ειδών καρκίνου). Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου στο πάγκρεας είναι δύσκολη, γι' αυτό όταν ανακαλύπτεται, η νόσος έχει συνήθως πια εξαπλωθεί.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το εν λόγω γονίδιο δυσλειτουργεί στο 15% περίπου των περιπτώσεων καρκίνου του παγκρέατος, οπότε μία πιθανή νέου τύπου θεραπεία που στοχεύει σε αυτό το γονίδιο, θα μπορούσε να βοηθήσει περίπου το 15% των ασθενών.