Οι ισπανόφωνοι που ζουν στις αντίστοιχες κοινότητες των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα από τους ισπανόφωνους που ζουν σε άλλες περιοχές, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of the American Heart Association» και στο περιοδικό «Open Access» της American Heart Association / American Stroke Association .
Μια δεκαετία εθνικών δεδομένων έδειξε ότι η ισπανόφωνη κοινότητα με υψηλά ποσοστά ισπανόφωνων, συνδέεται άμεσα με το κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Εξετάζοντας αναλυτικά οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι Ισπανοί είχαν πραγματικά χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε σύγκριση με τους μη ισπανόφωνους λευκούς (244,8 έναντι 189,0 ανά 100,000). Ωστόσο, κατά την αξιολόγηση των ποικίλων πυκνοτήτων των ισπανόφωνων πληθυσμών σε επίπεδο νομού, ο ισπανικός πληθυσμός συσχετίστηκε με μεγαλύτερη θνησιμότητα από καρδιαγγειακή νόσο τόσο για τους ισπανόφωνους όσο και για τους μη ισπανόφωνους λευκούς, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι Ισπανοί είναι μία από τις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες εθνότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες σήμερα αντιπροσωπεύουν περίπου το 17% του πληθυσμού, αριθμός που αναμένεται να φτάσει το 30% έως το 2050.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι Ισπανοί αυτοί, αντιμετωπίζουν δυσανάλογο βάρος από τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και παράγοντες όπως η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης τύπου 2.
Για να κατανοήσουν καλύτερα τη σχέση μεταξύ της ισπανικής κοινότητας και της θνησιμότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 715 κομητείες στις Ηνωμένες Πολιτείες και εξέτασαν συνολικά στοιχεία από 4.769.040 θανάτους, συμπεριλαμβανομένων 382.416 Ισπανών και 4.386.624 μη ισπανόφωνων λευκών.
Συνολικά, οι κομητείες με το υψηλότερο ισπανικό πληθυσμό αντιμετωπίζουν οικονομικά μειονεκτήματα, έλλειψη πρόσβασης σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη και γλωσσικά εμπόδια.
Μεταξύ των διαπιστώσεων των ερευνητών στις κομητείες ισπανόφωνων αναφέρθηκε ότι:
Σε σύγκριση με τις κομητείες που είχαν τους χαμηλότερους ισπανικούς πληθυσμούς, εκείνοι με το υψηλότερο είχαν 60% περισσότερους θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις (215.3 έναντι 134.2 ανά 100.000).
Οι κοινότητες με υψηλότερο ποσοστό ισπανόφωνου πληθυσμού, ήταν πιο πιθανό να έχουν χαμηλότερα εισοδήματα καθώς επίσης, περισσότερες οικογένειες να μην έχουν εκπαίδευση και να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Οι κοινότητες με περισσότερους ισπανόφωνους πληθυσμούς είχαν επίσης αυξημένα ποσοστά ανασφάλιστων ατόμων, λιγότερους γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης και περισσότερους κατοίκους με περιορισμένη επάρκεια στην αγγλική γλώσσα.
Οι κοινότητες αυτές ήταν πιο πιθανό να είναι αγροτικές και βρίσκονταν ως επί το πλείστον στις Νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες της Νότιας Φλόριντα και σε μερικές περιοχές στα βορειοανατολικά.
Η μελέτη είναι αυτή κατατάσσεται στις πρώτες που έχουν ασχοληθεί για να γίνει καταγραφή των επιπτώσεων της ζωής σε ισπανόφωνη κοινότητα στην υγεία του πληθυσμού και αξιολόγηση των θανάτων από καρδιαγγειακές παθήσεις.
Όπως αναφέρει η συγγραφέας της μελέτης Fatima Rodriguez, MD, MPH , καρδιολόγος στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ της Καλιφόρνια, οι προσπάθειες στον τομέα της κλινικής και της δημόσιας υγείας θα πρέπει να στοχεύουν στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων σε χώρες όπου ζουν οι Ισπανοί, να σχεδιάζουν παρεμβάσεις εκτός των εγκαταστάσεων της υγειονομικής περίθαλψης και να επικεντρωθούν στη βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων αυτών στην περίθαλψη καθώς επίσης να ενημερωθούν για την υγιεινή διατροφή και τη σωματική άσκηση.
Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο Eduardo Sanchez, MD, επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της American Heart Association για την πρόληψη και επικεφαλής των Κέντρων Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας του Συνδέσμου, επισημαίνοντας την ανάγκη για βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας και μείωση της θνησιμότητας των καρδιαγγειακών, εκπαίδευσης των ανθρώπων αυτών και περιορισμό του διαχωρισμού που υπάρχει μεταξύ των κοινοτήτων.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτό το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
