Το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (IIF) σε έκθεσή του αναφέρει πως η επιδείνωση της παγκόσμιας ανάπτυξης και οι δυσμενείς προοπτικές ρευστότητας είναι πιθανόν να έχουν σημαντική μακροπρόθεσμη επίδραση στην ελληνική οικονομία. Το IIF βλέπει την παγκόσμια ανάπτυξη το 2012 στο 2,8%, από 3,2% το 2011.
Το Ινστιτούτο σημειώνει πως η Ελλάδα έχει χάσει την επαφή με τις αγορές εδώ και πολύ καιρό και ως εκ τούτου η επιδείνωση των συνθηκών στην αγορά ομολόγων είχαν περιορισμένο άμεσο αντίκτυπο στην χώρα. Ωστόσο, το IIF αναφέρει πως οι εγχώριες τράπεζες εξακολουθούν να βασίζονται στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ και πως η χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα της χώρας περιόρισε τη θετική επίδραση της πρόσφατης απόφασης της ΕΚΤ να χαλαρώσει τις απαιτήσεις για τα ομολόγα που δέχεται ως εγγύηση για την χορήγηση ρευστότητας.
Για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τονίζεται πως το πρόγραμμα ανταλλαγής του ελληνικού χρέους (PSI) που κατέχουν ιδιώτες πρέπει να ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου 2012, καθώς τον Μάρτιο ακολουθούν μεγάλες αποπληρωμές ομολόγων.
Για την Ευρωζώνη το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο θεωρεί πως το 2012 θα είναι ή έτος σύγκλησης ή έτος διάσπασης. «Όλα θα κριθούν στο πρώτο εξάμηνο του 2012, διάστημα που η ζώνη του ευρώ επιδιώκει να αποκαταστήσει την οικονομική και δημοσιονομική της σταθερότητα», τονίζεται στην έκθεση.
Για τις μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζεται πως η ταχεία μετάβαση από τις προτεινόμενες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου σε μια σειρά από τροποποιήσεις της Ευρωπαικής Συνθήκης αποτελεί ένα φιλόδοξο στόχο για το πρώτο τρίμηνο 2012 που αφήνει την Ευρωζώνη ευάλωτη σε απρόβλεπτους «πολιτικούς ανέμους». Για την αρνητική ανάπτυξη το IIF σημειώνει πως το πιο σημαντικό είναι η Ευρωζώνη να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και δημοσιονομικές επιπτώσεις της επερχόμενης ύφεσης. Για την αναχρηματοδότηση του χρέους σημειώνει πως την μεγαλύτερη πρόκληση την αντιμετωπίζει η Ιταλία, που έχει μπροστά της μεγάλες λήξεις ομολόγων.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
