Επιτέλους στην ΕΕ συζητούν δειλά-δειλά την μόνη λύση αντιμετώπισης της κρίσης. Την «κοπή» ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Με το φρέσκο χρήμα θα μπορέσουν να εξοφληθούν τα δάνεια των χειμαζόμενων οικονομιών της ευρωζώνης.
Οι Ευρωπαίοι μέχρι πρότινος πίστευαν ότι η κρίση σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισλανδία, «ήταν τοπικά περιστατικά που δεν αφορούσαν το σύνολο της Ευρωζώνης». Η μεταφορά της κρίσης στην Ιταλία όμως, απέδειξε ότι απειλείται όλη η Ευρωζώνη. Αν πέσει η Ιταλία η κρίση θα επεκταθεί παντού και μάλιστα ανεξέλεγκτα. Λύση δεν θα υπάρχει πια.
ΤΩΡΑ… ΤΡΕΜΟΥΝ
Η ΕΕ τρέμει πλέον στην ιδέα ότι η κρίση θα επεκταθεί. Η ίδια η κυρία Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ χθες μίλησε για το ενδεχόμενο μιας «παγκόσμιας αλυσιδωτής αστάθειας». Η Γερμανία επίσης, που μέχρι σήμερα κέρδιζε από το ευρώ, τώρα αρχίζει να χάνει. Φέτος χρειάζεται δάνεια ύψους 300 δισ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν όσο το ελληνικό χρέος! Παράλληλα, μειώνονται οι εξαγωγές της προς τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης μιας και η κρίση μειώνει την κατανάλωση.
Και η Γαλλία έχει προβλήματα, αφού πήρε ήδη μέτρα λιτότητας ύψους 100 δις. ευρώ, που προφανώς δεν θα είναι και τα τελευταία…
Η «ΚΟΠΗ» ΕΥΡΩ
Η κρίση στην Ιταλία ίσως φέρει την οριστική λύση στην Ευρωζώνη. Μια λύση που θα έπρεπε να είχε ληφθεί πριν δύο χρόνια. Την «κοπή» ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Με φρέσκο χρήμα η ΕΚΤ θα μπορούσε να δανειοδοτήσει όσες χώρες έχουν προβλήματα με επιτόκιο 0,50% και εξόφληση σε τριάντα χρόνια. Μόνες επιπτώσεις θα ήταν η αύξηση του πληθωρισμού στο 4,5 % περίπου και η μικρότερη ισοτιμία του ευρώ σε σχέση με το δολάριο (περίπου στο 1,15). όμως η κρίση θα είχε αντιμετωπιστεί απόλυτα. Η λιτότητα θα τερματιζόταν και η Ευρώπη θα έμπαινε σε μια αναπτυξιακή τροχιά. Τα προϊόντα της θα ήταν φτηνότερα ενώ οι λαοί της θα είχαν ανακουφιστεί. Τέρμα στις περικοπές συντάξεων και μισθών, τέρμα και στην αύξηση της ανεργίας.
Γάλλοι οικονομολόγοι θέτουν ευθέως πλέον ως λύση την «κοπή» φρέσκου χρήματος. Η Ευρώπη αρχίζει να το συζητά.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
