Οι μεγάλες τράπεζες έχουν γνωρίσει υπερβολική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια και συνιστούν μεγάλο ρίσκο για τη σταθερότητα των χρηματοοικονομικών συστημάτων, αφού ουσιαστικά "ξεζουμίζουν" τις κοινωνίες χωρίς να προσφέρουν σε αυτές τίποτε.
Η συμβολή τους στο ΑΕΠ της ευρωζώνης. Οι μεγάλες τράπεζες θεωρούνται πλέον «ιερές αγελάδες» του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η υπερβολική ανάπτυξή τους τα τελευταία χρόνια αυξάνει τους συστημικούς κινδύνους.
Σε μελέτη κατ` εντολή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (ESRB) οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα έφτασε σε ένα μέγεθος όπου η οριακή συνεισφορά του στην οικονομική ανάπτυξη πιθανότατα είναι μηδενική ή ακόμη και αρνητική.
Ο Μάρτιν Χέλβιγκ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Μελετών Δημοσίων Αγαθών Μαξ Πλανκ εξηγεί: «Διατηρούμε τις τράπεζες με τη βοήθεια του φορολογούμενου. Σε πολλές αγορές οι τράπεζες μπορούν να επιβιώσουν μόνο με τον τζόγο. Και όταν βλέπω πως μια τράπεζα χρειάζεται τον τζόγο για να επιβιώσει και ότι δεν έχει κανένα άλλο περιθώριο τότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στις αγορές υπάρχει κάτι σάπιο».
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αναπτύχθηκαν τις περασμένες δύο δεκαετίες περισσότερο από ό,τι η οικονομία. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης οι τραπεζικοί ισολογισμοί είναι υψηλότεροι από το ΑΕΠ κατά 400 και πλέον τοις εκατό. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Ιαπωνία το σύνολο τραπεζικών ισολογισμών αντιστοιχεί στο 190% του ΑΕΠ της χώρας. Στις ΗΠΑ, το σχετικό ποσοστό ανέρχεται στο 145%.
Το 50% της τραπεζικ΄λης δραστ5ηριότητας είναι investment banking, παράγωγα και συναλλαγές με αξιόγραφα. Και ακριβώς στις περιπτώσεις αυτές τίθεται το ερώτημα, πού είναι η συμβολή των τραπεζών στην ανάπτυξη;
