Σε εξάρτηση και εθισμό με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία μπορεί να οδηγήσει η κατάχρηση των βενζοδιαζεπινών.

Πρόκειται για ψυχοδραστικά φάρμακα με ηρεμιστικές, υπνωτικές, αγχολυτικές, αντισπασμωδικές, αναισθητικές και μυοχαλαρωτικές ιδιότητες, τα οποία θα έπρεπε να χορηγούνται για βραχέα χρονικά διαστήματα για την αντιμετώπιση του άγχους. Ωστόσο λαμβάνονται μακροχρόνια προκαλώντας εξάρτηση και εθισμό.

Το φαινόμενο έχει παγκόσμιες διαστάσεις και δυστυχώς παρατηρείται και στην Ελλάδα. Παρά την έλλειψη φαρμακοεπιδημιολογικών δεδομένων, υπάρχουν ενδείξεις ότι γίνεται κατάχρηση και στη χώρα μας και κυρίως από γυναίκες μεγάλης ηλικίας.

Τις παραπάνω επισημάνσεις θα κάνει η επίκουρη καθηγήτρια Κλινικής Φαρμακολογίας του τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Χρύσα Πουρζιτάκη κατά τη διάρκεια του 4ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Εφαρμοσμένης Φαρμακευτικής, που διοργανώνει στις 5 και 6 Μαΐου ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης.

Η ομιλία θα γίνει το Σάββατο 5 Μαΐου (16:00-18:00) στο πλαίσιο του στρογγυλού τραπεζιού «Ψυχοφαρμακολογία & Ψυχοφαρμακοθεραπεία».

«Οι βενζοδιαζεπίνες είναι γενικά ασφαλή φάρμακα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, δηλαδή όταν συνταγογραφούνται από ειδικούς και λαμβάνονται για το ενδεδειγμένο χρονικό διάστημα. Όταν γίνεται κατάχρησή τους, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για εθισμό και εξάρτηση των ασθενών, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου και σύνδρομο στέρησης που μπορεί να εκδηλωθεί με τρόμο, απώλεια όρεξης, ναυτία, ζάλη, αίσθημα κόπωσης κ.ά. Επίσης, όταν γίνεται συνδυασμός των βενζοδιαζεπινών με άλλα φάρμακα ή ουσίες που προκαλούν καταστολή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (βαρβιτουρικά, αντιεπιληπτικά, οπιοειδή, αλκοόλ κ.λπ.), μπορεί να προκληθεί βραδύπνοια ή άπνοια δυνητικά θανατηφόρες», θα τονίσει η κ. Πουρζιτάκη.

Παράλληλα θα εξηγήσει ότι δεν υπάρχει φυσιολογική φαρμακολογική εξάρτηση. Η εξάρτηση από μία φαρμακευτική ουσία είναι παθολογική κατάσταση, στην οποία μπορεί να περιέλθει ένας ασθενής που κάνει κατάχρηση βενζοδιαζεπινών σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Τα ενδεικτικά συμπτώματα είναι η εκδήλωση συνδρόμου στέρησης σε απουσία χορήγησης, καθώς και η επιδείνωση της αγχώδους ή καταθλιπτικής συνδρομής, ο τρόμος και οι διαταραχές μνήμης.

«Για να αντιμετωπίσει κάποιος μία κατάσταση που συνδέεται με κατάχρηση των βενζοδιαζεπινών, πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό ψυχίατρο, ο οποίος είναι ο μόνος που θα προσεγγίσει το ζήτημα σωστά φαρμακολογικώς και ψυχοθεραπευτικώς», θα πει η κ. Πουρζιτάκη και θα προσθέσει ότι «οι βενζοδιαζεπίνες είναι φάρμακα που έχουν ένδειξη τις διαταραχές ύπνου και την αγχώδη διαταραχή. Η οικονομική κρίση είναι μία πολυσύνθετη κατάσταση, την οποία κάθε άνθρωπος εκλαμβάνει και αντιμετωπίζει εξατομικευμένα, επομένως δεν θα έλεγα ότι συσχετίζεται το ένα με το άλλο».