Έρευνα: Η ασπιρίνη μπορεί να διακοπεί στους περισσότερους ασθενείς που έχουν στεντ

Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο 68ο Ετήσιο Επιστημονικό Συνέδριο της American College of Cardiology, στην οποία συμπεριλήφθησαν 2.993 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε PCI και τους τοποθετήθηκε stent από 33 Ιατρικά Κέντρα της Νότιας Κορέας αξιολογήθηκαν στο αν η διακοπή της ασπιρίνης έπειτα από τρεις μήνες και η συνέχιση της θεραπείας με τον αναστολέα P2Y12 μόνο για 12 μήνες προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.

Οι ασθενείς που σταμάτησαν να παίρνουν ασπιρίνη τρεις μήνες μετά την τοποθέτηση στεντ για να ανοίξουν τις αρτηρίες της καρδιάς τους, αλλά συνέχισαν να παίρνουν έναν P2Y12-αναστολέα-κλοπιδογρέλη, πρασουγρέλη ή τικαγρελόρη - δεν παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο μετά από ένα χρόνο σε σύγκριση με εκείνους που λάμβαναν ασπιρίνη.

Επιπλέον, οι ασθενείς που σταμάτησαν να λαμβάνουν ασπιρίνη μετά από τρεις μήνες είχαν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό αιμορραγίας.

Επιπλέον, η διακοπή της ασπιρίνης νωρίς βρέθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο αιμορραγίας κατά περίπου 40%. Συνολικά, το 2% αυτών που σταματούσαν την ασπιρίνη εμφάνισαν μεγάλη αιμορραγία σε σύγκριση με το 3,4% μεταξύ αυτών που ακολουθούσαν το πρότυπο DAPT.

Συνολικά, ο καθαρός ρυθμός όλων των ανεπιθύμητων κλινικών συμβάντων (θάνατος από οποιαδήποτε αιτία, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο ή αιμορραγία) δεν ήταν σημαντικά διαφορετικός μεταξύ των δύο ομάδων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, έπειτα από τη διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI) για την τοποθέτηση στεντ, οι ασθενείς μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο για ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με την πήξη, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής και του εγκεφαλικού επεισοδίου.

Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα για να μειώσουν την ικανότητα του σώματος να πήζει στο αίμα, αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο μη ελεγχόμενης αιμορραγίας. 

Οι τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν την εξισορρόπηση αυτών των κινδύνων με τη συνταγογράφηση ασπιρίνης και ενός από τους τρεις αναστολείς του P2Y12 για τουλάχιστον 12 μήνες όταν ένας ασθενής λαμβάνει ενδοπρόθεση μετά από καρδιακή προσβολή (ή έξι μήνες για ασθενείς που λαμβάνουν στεντ για στηθάγχη), μια στρατηγική γνωστή ως διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία DAPT).

Όπως ανέφερε ο Joo-Yong Hahn, MD, PhD, καθηγητής ιατρικής στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Sungkyunkwan στη Σεούλ της Νότιας Κορέας και συγγραφέας της μελέτης, τα ευρήματα αυτά,  καταδεικνύουν ότι  η μονοθεραπεία με αναστολέα P2Y12 μετά από σύντομη διάρκεια DAPT αποτελεί μια νέα στρατηγική αντι-αιμοπεταλίων που εξισορροπεί τον κίνδυνο ισχαιμίας και αιμορραγίας σε ασθενείς που υποβάλλονται σε PCI. 

Ωστόσο, όπως είπε, η στρατηγική της θεραπείας αυτής πρέπει να επιβεβαιωθεί και σε άλλες δοκιμές.

Οι ερευνητές θα αναλύσουν περαιτέρω τα δεδομένα για να προσδιορίσουν εάν ο τύπος του αναστολέα P2Y ή οι μεταβλητές που αντικατοπτρίζουν τη φυσιολογική απάντηση των ασθενών στον αναστολέα P2Y μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.

Επιπλέον, διερευνούν εάν ο κίνδυνος ισχαιμικών επεισοδίων ποικίλει μεταξύ των ασθενών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο έναντι σταθερής ισχαιμικής καρδιοπάθειας.