Του Παναγή Βουρλούμη
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί την χώρα σε καθεστώς «νερωμένης» λαϊκής δημοκρατίας με κοινοβουλευτικό μανδύα. Για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, χρειάζεται χρόνος για να ελεγχθούν τα κέντρα επιρροής. Να πάρει το κόμμα στα χέρια του το κράτος.
Η κοινοβουλευτική, και όχι η λαϊκή, πλειοψηφία που συγκεντρώνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δεν αρκεί για την μετάλλαξη της κοινωνίας και, ιδίως, δεν εγγυάται τον απαιτούμενο χρόνο.
Αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζει, όπως και το ευμετάβλητο των Ελλήνων, ιδίως όταν τα κρατικά ταμεία είναι άδεια.
Επομένως, η σωστή στρατηγική του είναι να επιδιώξει εκλογές πριν αρχίσει η φθορά από την αδυναμία πραγμάτωσης υποσχέσεων και όσο ακόμη οι αντίπαλοί του δεν έχουν συνέλθει από την ήττα τους.
Στόχος η ισχυρότερη πλειοψηφία με κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και η απαλλαγή από την ανάγκη συμμαχιών. Αν ο συλλογισμός είναι σωστός, οι εκλογές θα προκηρυχθούν αμέσως μετά την λήξη των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές –όποια κι αν είναι η έκβασή τους.
Συμφωνία που δίνει στην χώρα κάποια ανάσα θα παρουσιαστεί σαν νίκη και θα δικαιολογήσει προσφυγή στον λαό για ενισχυμένη εντολή για να συνεχιστεί η νικηφόρα πορεία.
Θα έχει κερδηθεί και χρόνος. Αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν, θα φταίει η Ευρώπη και θα καλλιεργηθεί και εκμεταλλευθεί την λαϊκή αγανάκτηση, ιδίως αν η οικονομική κατάρρευση που θα ακολουθήσει οδηγήσει σε επιβολή έκτακτων μέτρων.
Η διπλή αυτή στρατηγική εξηγεί το γιατί, ενώ γίνονται κρίσιμες διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση δεν προσπαθεί να δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα για την Ελλάδα.
Δεν το θέλει, γιατί το ζητούμενο είναι η ρήξη. Αν με την ρήξη εξασφαλίσει συμφωνία που μπορεί να την παρουσιάσει σαν εθνική επιτυχία, έχει κερδίσει.
Αν δεν επέλθει συμφωνία, μάς έχουν διώξει οι άλλοι, οι κακοί. Τότε, ιδίως, πρέπει να επισπευσθούν οι εκλογές, όσο ο λαός τελεί υπό σύγχυση και παραζάλη.
Εξηγεί η προετοιμασία εκλογών την βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να δέσει καλά στο άρμα του τις ομάδες εκείνες που απειλούνται από τους «όρους» του μνημονίου, που αφορούν κυρίως εργατική νομοθεσία, παιδεία και ιδιωτικοποιήσεις –το 30% που δεν διαπραγματεύεται.
Δείχνει ότι τηρεί τις εξαγγελίες του. Εξηγεί και την καθυστέρηση φορολογικών νομοσχεδίων που ενδέχεται να προκαλούσαν αντιδράσεις.
Αυτά ίσως φαίνονται υπερβολικά, αλλά για τους μαρξιστές ο κοινοβουλευτισμός αποτέλεσε συχνά όχημα για την εξουσία και πρέπει να βλέπουν την σημερινή κατάσταση σαν μια τελευταία ευκαιρία.
Τουλάχιστον οι μισοί υπουργοί έχουν θητεύσει στο ΚΚ και ο υπόλοιποι είναι, κατά πλειοψηφία, οπορτουνιστές ή αυτό που ονομάζει ο Λένιν «χρήσιμοι ηλίθιοι».
Οι δημοκρατικές ρίζες και ο δυτικός προσανατολισμός όλων δεν πάνε ιδιαίτερα βαθειά. Το βλέπουμε ήδη.
Τελικά, τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και των συνοδοιπόρων του θα αποτύχουν γιατί γίνονται σε λάθος ιστορική περίοδο και αγνοούν την γεωπολιτική πραγματικότητα.
Αυτό δεν είναι παρηγοριά γιατί, όπως συνέβη και άλλοτε, ρίχνουν οι αμετανόητοι μαρξιστές και λαϊκιστές την Ελλάδα σε περιπέτειες και κινδύνους.
Με το σύνθημα της απαλλαγής από ξένη κηδεμονία, μάς ρίχνουν περισσότερο στο έλεος των δανειστών. Για μία φορά ακόμη θα μάς βγάλει από τον λάκκο η Δύση, αλλά με μεγάλο κόστος.
ΣΣ: Ο κ. Παναγής Βουρλούμης είναι πρώην διοικητής του ΟΤΕ, σύμβουλος επιχειρήσεων
ΠΗΓΗ: European Business Review
