Από τα τέλη της δεκαετίας του 70 μέχρι και πριν λίγες εβδομάδες, η παγκόσμια κοινότητα έμοιαζε να έχει υποδουλωθεί στην οικονομια και τους εκφραστές της. Τράπεζες, Χρηματιστήρια, funds, οίκοι αξιολόγησης, καθόριζαν τις εξελίξεις βάζοντας με έναν προκλητικό τρόπο στο περιθώριο κράτη και κυβερνήσεις, δηλαδή την ίδια την πολιτική και την Δημοκρατία.
Το χρήμα, η κερδοσκοπία και όσοι το εξέφραζαν, είχε επιβληθεί, όλοι οι αλλοι ακολουθούσαν. Ακόμη και όταν ο πλανήτης έζησε την οικονομική καταστροφή του 2008, ακριβώς εξαιτίας της εν λόγω απληστίας αυτό δεν άλλαξε. Κανείς δεν φάνηκε να κατανοοεί, ότι αυτή η πορεία είναι στρεβλή. Μέχρι που ήρθε ο κορωνοϊός.
Ο κορωνοϊός διέλυσε σαν πύργο από τραπουλόχαρτα την δυναστεία του χρήματος. Χρηματιστήρια καταρρέουν, μετοχές βουλιάζουν, όλοι οι εκπρόσωποι του χρήματος καταπνίγονται στην κινούμενη άμμο της γενικευμένης οικονομικής κατάρρευσης, χωρίς να μπορούν να κάνουν το παραμικρό. Και που ελπίζουν για να σωθούν; Στις κυβερνήσεις που μέχρι πρότινος κατέστρεφαν.
Με έναν απόλυτο τρόπο ο κορωνοϊός ανέδειξε την πραγματικότητα. Είναι οι κυβερνήσεις και η πολιτική που έχουν την πραγματική δύναμη να προστατεύουν την πορεία του ανθρώπου. Μόνο αυτές έχουν την ευαισθησία αλλά και τη δυνατότητα να διορθώσουν, να παροτρύνουν, να επιβάλλλουν, να εμπνεύσουν με βάση την ηθική και τις αξίες.
Αυτές είναι που χρηματοδοτούν εργαζόμενους και επιχειρήσεις που πλήττονται, που εξασφαλίζουν την λειτουργία στα συστήματα Υγείας, που οργανώνουν τις άμυνες σωτήρίας, του κοινωνικού και οικονομικού ιστού.
Ο κορωνοϊός μας επιβεβαίωσε ότι τα golden boys και οι εκπρόσωποι της απληστίας δεν είναι τίποτε περισσότερο από ανήθικοι κερδοσκόποι ανάξιοι να καθοδηγούν ή να μας εκφράζουν. Είναι εκπρόσωποι ενός αφόρητου παρασιτισμού που δυστυχώς μετά την πανδημία θα επιστρέψουν. Αφού θα τους έχουν σώσει αυτοί σε βάρος των οποίων κερδοσκοπούν: Κράτη και κυβερνήσεις.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
