Η Ευρώπη πολιτικά στο διεθνές περιβάλλον είναι γυμνή. Η Γερμανία ως ηγέτιδα δύναμη, επέβαλε την οικονομική πολιτική της, αλλά δεν είχε καμία ικανότητα ή δυνατότητα να την βάζει στο τραπέζι των ισχυρών του πλανήτη κάθε φορά που χρειάζεται.
Δεν είναι τωρίνο το φαινόμενο. Μετά την Β. Παγκόσμιο Πόλεμο η Ευρώπη βολεύτηκε αφήνοντας τις σύμμαχες ΗΠΑ να αναλάβουν την επιβολή της Δύσης παντού στον πλανήτη με την Ευρωπη είτε να ακολουθεί βαριεστημένα, είτε να παρατηρεί. Μάλιστα η Γερμανία που ηγείται της ΕΕ το πέτυχε γιατί ως ηττηθείσα του πολέμου απαγορευόταν να απικτήσει στρατό (και να δαπανά γι αυτό).
Η γύμνια της Ευρώπης φάνηκε με απόλυτο τρόπο με την εμφάνιση του Τραμπ που έχει φέρι τις ΗΠΑ απέναντί της ενώ η κατάσταση γίνεται χειρότερη με την αποχώρηση της ισχυρής στρατιωτικά Βρετανίας.
Η αδυναμία της Ευρωπης να σταθεί σαν υπερδύναμη έγινε φανερή σε δυο πρόσφατες περιπτώσεις με την Ελλάδα. Στην πρώτη, μας έχουν μετατρέψει σε κλειστή χώρα εγκλωβισμού προσφύγων - μεταναστών αρνούμενοι να αναλάβουν την επιλυση του προβλήματος με όποιον τρόπο πρέπει.
Στη δεύτερη νομιμοποιούν την πειρατεία Ερντογάν ο οποίος καταπατά προκλητικά θαλάσσιες ζώνες Κύπρου και (μελλοντικά) Ελλάδας αφήνοντας μας εκτός συσκεψεων γιαστη Λιβύη.
Και στις δυο περιπτώσεις δεν μιλάμε για ελληνικά - κυπριακά εδάφη αλλά για ευρωπαϊκά εδάφη και συμφέροντα, που η Ευρωπη τα αντιμετωπίζει με στρουθοκαμηλισμό και ηττοπάθεια.
Φαίνεται ότι είναι η πλέον κατάλληλη στιγμη η Ελλάδα να αλλάξει ρότα. Σαν φιλοευρωπαϊκή χώρα θα πρέπει να πιέσει πολλαπλώς τη Γερμανία να αναλάβει τις ευθύνες της. Τελος η στήριξη των επιλογών της και τέλος η τυφλή αποδοχή των πολιτικών της. Υπάρχει και το ισχυρότατο βέτο που μπορούμε να το μετατρέψουμε σε όπλα μιας νέας σχέσης μαζί της και κυρίως σε όπλο επίλυσης των ζωτικών μας θεμάτων.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
