Υποβλήθηκε από m.t στις Πέμ, 01/03/2018 - 10:47.
Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν έναν νέο ρόλο των βακτηρίων του δέρματος στην προστασία μας από τον καρκίνο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύουν στο επιστημονικό έντυπο Science Advances.
«Εντοπίσαμε ένα στέλεχος του σταφυλόκοκκου της επιδερμίδας (Staphylococcus epidermidis), που απαντάται συχνά στο ανθρώπινο δέρμα, που έχει την επιλεκτική ικανότητα να αναστέλλει την ανάπτυξη ορισμένων μορφών καρκίνου.
Το μοναδικό αυτό στέλεχος δερματικού βακτηρίου παράγει μια χημική ουσία που σκοτώνει αρκετούς τύπους καρκινικών κυττάρων χωρίς να είναι τοξικό για τα φυσιολογικά κύτταρα», εξηγεί ο Δρ Ρίτσαρντ Γκάλλο, διακεκριμένος καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι το στέλεχος του S. epidermidis παράγει τη χημική ουσία 6-Ν-υδροξυαμινοπουρίνη (6-ΗΑΡ). Τα ποντίκια με S. epidermidis στο δέρμα τους που δεν παράγουν αρκετή 6-ΗΑΡ είχαν πολλούς δερματικούς όγκους μετά την έκθεσή τους σε υπεριώδη ακτινοβολία, κάτι που δεν ίσχυε για τα ποντίκια με το S. epidermidis που παρήγαγε την 6-ΗΑΡ.
Η 6-Ν-υδροξυαμινοπουρίνη είναι ένα μόριο που αναστέλλει την δημιουργία DNA και προλαμβάνει την εξάπλωση των μεταμορφωμένων ογκοκυττάρων καθώς και την δυνατότητα καταστολής της ανάπτυξης των επαγόμενων από την UV ακτινοβολία δερματικών όγκων.
Τα ποντίκια που πήραν ενδοφλεβίως 6-ΗΑΡ ανά 48 ώρες σε περίοδο δύο εβδομάδων δεν είχαν τοξικές παρενέργειες, αλλά όταν τους εμφυτεύθηκαν κύτταρα μελανώματος, το μέγεθος του όγκου μειώθηκε πάνω από 50%, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.
«Όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι το δερματικό μικροβίωμα είναι σημαντικό για τη συνολική υγεία του ανθρώπου. Μάλιστα, έχουν και στο παρελθόν πει ότι ορισμένα βακτήρια του δέρματος παράγουν αντιμικροβιακά πεπτίδια που μας υπερασπίζονται έναντι των παθογόνων βακτηρίων, όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος», σημειώνει ο Δρ Γκάλλο.
Στην περίπτωση του Staphylococcus epidermidis, φαίνεται ότι παρέχει ένα στρώμα προστασίας από ορισμένες μορφές καρκίνου και οι περαιτέρω μελέτες θα εντοπίσουν τον μηχανισμό παραγωγής της 6-Ν-υδροξυαμινοπουρίνης (6-ΗΑΡ) και αν μπορεί να χρησιμοποιεί στην πρόληψη του καρκίνου ή αν η απώλεια της αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου.
Μοιράσου το: