Για πρώτη φορά μια απεργία των εκπαιδευτικών μπορεί να μην είναι "χάρτινη" και να φρενάρει την ασύδοτη κυβέρνηση

Την κυβέρνηση Σαμαρά ποτέ δεν την ανησύχησαν οι απεργίες. Οι απεργοί ήξεραν ότι οι κινητοποιήσεις τους είναι μάταιες και πως στο τέλος έχαναν και χρήματα σε αυτούς τους δύσκολους οικονομικά καιρούς. Έτσι η κυβέρνηση έβλεπε ολόκληρους κλάδους να απεργούν μόνο στα χαρτιά τελικα. Ειδικά στους εκπαιδευτικούς ουκ ολίγες απεργίες έγιναν με πολλά σχολεία να έχουν το σύνολο των καθηγητών στις θέσεις τους.

Είναι η πρώτη φορά που ΙΣΩΣ (ίσως... ) μια απεργία των εκπαιδευτικών δεν θα είναι "χάρτινη" αλλά πραγματική και με μεγάλη συμμετοχή. Η κυβέρνηση γνωρίζει αυτό το ενδεχόμενο, παρακολουθεί προσεκτικά αλλά κατά βάθος πάλι δεν ανησυχεί έχοντας μια παράμετρο κατά νου : Πόσο να αντέξουν οι δύσμοιροι καθηγητές χωρίς να πληρώνονται;

Οι εκπαιδευτικοί όμως είναι σοκαρισμένοι.Η φετινή χρονιά τους βρίσκει στα σχολεία με 16.000 λιγότερους συναδέλφους τους σε σχέση με πέρυσι. Έχουν λοιπόν, κατ αρχήν μια ΗΘΙΚΗ υποχρέωση απέναντι σε αυτούς. Επιπλέον κινδυνεύουν ωμά και όσοι απέμειναν. Αν και τα τελευταία τρία χρόνια, έχουν κλείσει 1.200 σχολικές μονάδες, θα κλείσουν άλλες 120 με τον νόμο για το νέο λύκειο. (Νέες απολύσεις).

Δεν είναι μόνο αυτό. Ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα αυξάνεται (άρα λιγότερα τμήματα - θα περισσέψουν κι άλλοι καθηγητές), παρά την προσωρινή απόστυρση σχετικής τροπολογίας, ενώ πολλοί καθηγητές θα πρέπει να μεταναστεύσουν σε κοντινές πόλεις καλύπτοντας κενά με παραπάνω ώρες εργασίας. (Μόνο στα δημοτικά σχολεία τα κενά φτάνουν τα 5.246).

Αυτή η απεργία μπορεί να πετύχει λοιπό. Έστω να ξεκινήσει μαζικά (με την κυβέρνηση να την υπονομεύειμαζί με τα ΜΜΕ). Μπορεί να φέρει πολιτικές εξελίξεις. Ναι. Αν οι εκπαιδευτικοί αντέξουν μαζικά η κυβέρνηση θα κάνει πίσω σε πολλά για να κρατηθεί στην εξουσία. (Εκλογές μην περιμένετε. Πείτε το και στον ΣΥΡΙΖΑ).