H γραφειοκρατία και οι αγκυλώσεις έχουν καταστήσει εκατοντάδες ελληνικά νησιά ΕΡΗΜΟΤΟΠΟΥΣ. Ακατοίκητα, αναξιοποίητα, έρημοποιημένα επί δεκαετίες, θα συνεχίσουν να είναι ξερονήσια αντί να αποκτήσουν ζωή και να δώσουν δουλειές.
Η πώληση, διά της μακροχρόνιας εκμετάλλευσης, δημόσιων νησιών βρίσκεται εκτός των σχεδίων του Ταμείου Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας του Δημοσίου. Οι δηλώσεις που είχαν γίνει πριν από έναν και πλέον χρόνο, για πιθανή εκμετάλλευση δημόσιων νησιών, θα παραμείνουν δηλώσεις, χωρίς επί του παρόντος να υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για να μετουσιωθούν σε πράξεις.
Ακόμα και για τα ιδιωτικά νησιά, οι δυσκολίες που υπάρχουν για την εμπορική εκμετάλλευση ακατοίκητων νησιών είναι συχνά αξεπέραστες. Πηγάζουν από τον συχνά αδιευκρίνιστο πολεοδομικό τους χαρακτήρα, καθώς ελάχιστα νησιά έχουν χρήσεις γης, ενώ σε πολλά εξ αυτών υπάρχουν σοβαρές δεσμεύσεις που απαγορεύουν κάθε πιθανή ανάπτυξη (π.χ. είναι ενταγμένα στο καθεστώς Natura και προστατεύονται ως περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους).
Η Ελλάδα με 6.500 νησιά έχει μόνο 120 κατοικίσιμα νησιά, τα περισσότερα από αυτά σε εγκατάλειψη. Μια εθνική πολιτική αναζοωγόνησής τους θα ήταν οικονομικά εκρηκτική και προσοδοφόρα. Η πραγματική αιτία που δεν αξιοποιούνται τα νησιά και μένουν έρημα είναι η διαχρονική ανικανότητα του συστήματος εξουσίας.
