Εκείνοι οι Ιούνιοι...
Νεαρός δημοσιογράφος ήμουν υποχρεωμένος να ακολουθώ την... επετηρίδα και στις διακοπές. Οι παλαιότεροι έπαιρναν άδεια τον Αύγουστο, οι λιγότερο παλαιότεροι τον Ιούλιο και οι νεώτεροι όπως ήμουν εγώ, τον Ιούνιο.
Θυμάμαι ότι η άδεια μου ηταν ένας ολόκληρος μήνας (κάτι σχεδόν αδύνατον σήμερα) και μπορώ με βεβαιότητα να σας πω ότι εκείνες οι διακοπές ήσαν μαγικές.
Πρώτα από όλα επειδή ακριβώς ήσαν 30 συνεχόμενες ημέρες. Η ξεκούραση μου ήταν απόλυτη αφού μακράν των τηλεοπτικών ειδήσεων και των εφημερίδων απολάμβανα όλον αυτόν το χρόνο μέσα σε μια ραστώνη ηρεμίας που περιελάμβανε θάλασσα, ουζάκι και βραδινές μουσικές εξορμήσεις. Ακόμη είχα τη δυνατότητα να μεταβώ σε διαφορετικά μέρη και όχι να μείνω λίγες ημέρες σε ένα σημείο.
Υπήρχε κάτι ακόμη εξ ίσου σημαντικό. Ολοκληρώνοντας τις διακοπές μου τον Ιούνιο, επέστρεφα στην εφημερίδα αλλά είχα ακόμη ένα ολόκληρο καλοκαίρι μπροστά μου, δηλαδή τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Τίποτα δεν είχε τελειώσει!
Με δεδομένο μάλιστα ότι εργαζόμουν πενθήμερο, υπήρχε χρόνος για να συνεχίζω να απολαμβάνω το καλοκαίρι. Επιπλέον επειδή η εργασία μου τελείωνε ώρα 11 το βράδυ, είχα την δυνατότητα να δραπετεύω στα νυχτερινά παραλιακά μπαράκια να συναντήσω γνωστούς και φίλους.
Εκείνους τους Ιούνιους τους αναπολώ με νοσταλγία γιατί είχαν μια αθωότητα, μια μοναδική χαλάρωση, μια φοβερή απόλαυση στη διάθεση του χρόνου, του δικού μου χρόνου. Σήμερα, αυτός ο Ιούνιος δεν υπάρχει πια. Θέλετε απόδειξη; Θα τα ξαναπούμε στα τέλη του μήνα. Έγινα και εγώ του... Αυγούστου (κι αυτός μισός).
Έργο Τσίπρα η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ
Ας το ξεκαθαρίσουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται εξ αιτίας του Τσίπρα. Ότι βλέπεται είναι δικό του έργο. Σε προηγούμενο κείμενο μου είχα εξηγήσει ότι ποτέ δεν πήγε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 3,5% στο 36%, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Ο Τσίπρας εισέπραξε λόγω της οργής μέσα στην κρίση, ότι και Καμμένος που πήγε στο 11%, ο Λεβέντης του 4,5%, ο Θεοδωράκης του 6%, ακόμα και η Χρυσή Αυγή του 7,5%.
