Το Aegean Islet Conservation Project και η Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τορόντο, συνεχίζουν κοινή έρευνα που ξεκίνησε 2021 επικεντρώνεται σε δεκάδες νησίδες του νότιου και ανατολικού Αιγαίου και έχει ως στόχο την Αποτύπωση του Ανθρωπογενούς και Φυσικού τοπίου και της Οικολογικής Ταυτότητας των Μικρών Νησίδων.
|
Ενώ επί χιλιάδες χρόνια και έως και πριν λίγες δεκαετίες οι μικρές νησίδες όχι μόνο κατοικούνταν, αλλά εκεί παρήγαγαν και εμπορευόντουσαν τυροκομικά προϊόντα, κρέας, σιτηρά, όσπρια (όπως η περίφημη άνυδρη φάβα) και άλλα, στις μέρες μας όχι μόνο δεν υπάρχει πρωτογενής παραγωγή, αλλά έχουμε επιδοθεί στην ολική καταστροφή τους.
Με την κακοδιαχείριση των κοινοτικών επιδοτήσεων, σε πολλές από αυτές τις νησίδες έχουν ουσιαστικά εγκαταλειφθεί κτηνοτροφικά ζώα (αιγοπρόβατα). Αυτά προσμετρώνται για να λαμβάνονται οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και έπειτα εγκαταλείπονται στις νησίδες όπου η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη.
Αποτέλεσμα είναι όχι μόνο να εντοπίζονται δεκάδες νεκρά ζώα στις νησίδες, λόγω αφυδάτωσης ή ασιτίας, αλλά παράλληλα προκαλείται και η ερημοποίηση και μη-αναστρέψιμη διάβρωση των νησίδων.
Όταν εξαφανιστούν οι θάμνοι λόγω της υπερβόσκησης, σταματάει και η κατακράτηση της νυχτερινής υγρασίας (το λεγόμενο αγιάζι). Τα λίγα εκατοστά του επιφανειακού παραγωγικού χώματος των νησίδων διαβρώνονται και αυτό καταλήγει στη θάλασσα. Απομένουν οι βράχοι όπου τίποτα δεν μπορεί πλέον να φυτρώσει.
- Στις μέρες μας που με τόσα σύγχρονα μέσα δυσκολευόμαστε να επιβιώσουμε ακόμα και στα πιο παραγωγικά οικοσυστήματα, οι παραδοσιακές μορφές διαχείρισης που επί αιώνες ακολουθούσαν οι τοπικές κοινωνίες του Αιγαίου ακόμα και στις μικρές νησίδες, αποτελούν αντικείμενο διεθνούς επιστημονικής έρευνας ανεκτίμητης αξίας, η οποία σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ
