Η κρίση ξεγυμνώνει τους πάλαι ποτέ αστέρες της δημοσιογραφίας (που τώρα φάινεται πόσο λίγοι είναι)

Η κρίση ξεγυμνώνει ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ και στην δημοσιογραφία. Μέσα σε ένα περιβάλλον απόγνωσης όπου το σημαντικό είναι να κατανοήσεις, οι άνθρωποι αναζητούν τις αλήθειες. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι πρέπει να γίνει; Ποιό θα είναι το μέλλον; Και τότε, οι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να τους διαφωτίσουν...

Λίγα χρόνια πίσω, οι αστέρες στα Μέσα Ενημέρωσης ήσαν αυτοί που κατάφερναν να ερεθίζουν τα χαμηλά ένστικτα ακροατών, αναγνωστών και τηλεθεατών. Κρυφές μαγνητοφωνήσεις με αναπόδεικτους ισχυρισμούς προκαλούσαν επί μέρες ντόμινο εκπομπών και συζητήσεων. Εκπομπές με λούσο και... gossip. Οι αστέρες θησαύριζαν, οι ανώνυμοι πολίτες απολάμβαναν.

Τα ασήμαντα και ευτελή ήσαν καλοδεχούμενα από μια κοινωνία ευδαιμονίας που την έτρεφε ο καταναλωτισμός. Οι Έλληνες, με σπορ αυτοκίνητα, πιστωτικές κάρτες και σπίτι με δάνειο, έβρισκαν στο δημοσιογραφικό κουτσομπολιό το αλατοπίπερο της καθημερινότητάς τους. Γινόντουσαν και αυτοί μέρος μιας μεγάλης παρέας που έκανε χαβαλέ, αφού όλα έμοιαζαν λυμένα και ρόδινα.

Στη δημοσιογραφία επεβλήθη η πλάκα, το τίποτα, το Life style, οι τσακωμοί. Η αισθητική έγινε άγνωστη λέξη. Η τηλεόραση πήρε τα σκήπτρα της επιρροής, μεταφέροντας το κουτσομπολιό βρύσης στα σπίτια όλων. Όλα αυτά, πάντα ήταν το αλατοπίπερο της καθημερινότητας για την κοινωνία της ευδαιμονίας.

Και έρχεται η κρίση. Οι κάρτες έγιναν διαταγές πληρωμής. Τα αυτοκίνητα πουλήθηκαν ή τη θέση τους πήραν σαραβαλάκια της δεκαετίας του 90. Τα σπίτια είναι δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Οι κατεστραμμένοι πια άνθρωποι, τρέχουν έντρομοι να καταλάβουν: Τι συνέβει; Τι πρέπει να γίνει; Ποιό είναι το μέλλον; Και τότε βλέπουν τους τηλεοπτικούς αστέρες  της ευημερίας να μην έχουν ιδέα για τα σοβαρά. Να ψελλίζουν πάλι τα ασήμαντα. Και οι πολίτες που κάποτε τους απολάμβαναν, τώρα να τους απορρίπτουν. Μόνο που είναι αργά.

Δείτε τον Γιώργο Τράγκα. Η εποχή τον έχει ξεπεράσει προ πολλού. Δεν έχει τίποτε να πει. Αναμασά καθημερινά τα περί "ύπατης αρμοστίας". Φιλοξενεί χρυσαυγίτες βουλευτές και δεν ξέρει πως να τους διαχειριστεί. Είναι μια κλασική περίπτωση δημοσιογράφου που δεν έχει τίποτε να πεί, δεν γνωρίζει τι πρέπει να ρωτήσει, δεν έχει ιδέα για όσα έφεραν την Ελλάδα εδώ. Δεν μπορεί να βοηθήσει ή να διαφωτίσει την κοινωνία. Κι όμως:

Αν και εκπρόσωπος του παλιού και του τίποτα, αρκεί να προκαλέσει - όπως η τηλεοπτική εκπομπή στον Σκάϊ με τους 4 Χρυσαυγίτες - για να ασχοληθούν μαζί του κόμματα, πολιτικοί και ΜΜΕ. Αλλά αυτό δεν αρκεί φυσικά. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Οι αστέρες της εποχής της ευδαιμονίας έχουν δραματικά ξεθωριάσει. Τους ξεγύμνωσε ή ύφεση. Ο Τράγκας ξεγυμνώθηκε στην εκπομπή του Σκάϊ για έναν απλό λόγο. Αυτό μπορεί να κάνει. Και πάντα αυτό μπορούσε. Μόνο που τώρα φαίνεται.