Γιατί αφήνουν την "Ελευθεροτυπία" να κλείσει;

Η σπουδαιότερη εφημερίδα της μεταπολίτευσης, η "Ελευθεροτυπία" πνέει τα λοίσθια. Οι εργαζόμενοι με συνεχείς 48ωρες απεργίες την έθεσαν ήδη εκτός αγοράς, εκτός αν τελευταία στιγμή πληρωθεί τουλάχιστον το δώρο των Χριστουγέννων. Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από τον προηγούμενο Αύγουστο, ενώ τα έσοδα από τις πωλήσεις του φύλλου αποδίδονται εξ ολοκλήρου σε Τράπεζα.

Το πραγματικό ερώτημα ωστόσο δεν είναι "γιατί κλείνει η Ελευθεροτυπία", αλλά γιατί το πολιτικό σύστημα την αφήνει να κλείσει. Για να σωθεί η εφημερίδα -τό ξέρουν ΟΛΟΙ- αρκεί ένα τηλεφώνημα της πολιτικής εξουσίας προς το τραπεζικό σύστημα και το θέμα έχει λήξει. Έτσι γινόταν πάντα και για μικρότερες (έως και περιθωριακές) εφημερίδες. Πόσο μάλλον για μια εφημερίδα που συνδιαμόρφωσε το πολιτικό περιβάλλον σε διάφορες εποχές.

Λίγα χρόνια πριν, οι πολιτικοί θα συνεδρίαζαν με μοναδικό θέμα την διάσωσή της. Μετά θα έδιδαν εντολή σε μια δική τους Τράπεζα να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση. (Έτσι δεν γίνετα ικαι  με την χρηματοδότηση των κομμάτων τους;). Σήμερα δείχνουν να αδιαφορούν αλλά όλοι ξέρουν: Όχι μόνο δεν θα βοηθήσουν, αλλά είναι πολύ πιθανό να έκαναν αυτό το τηλεφώνημα προς το τραπεζικό σύστημα, για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: Κλείστε την! Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις γι αυτό, όπως ομιλίες στη Βουλή, τοποθετήσεις υψηλών πολιτικών προσώπων που κατήγγειλαν τα "παρασιτικά ΜΜΕ, που το τραπεζικό σύστημα τα δανείζει άκριτα" κ.ο.κ.

Είναι ολοφάνερο, ότι το πολιτικό σύστημα, βαλλόμενο από παντού για την ανεπάρκειά του, αφού άντεξε στην οργή των πολιτών, ετοιμάζεται να περάσει σε μια νέα εποχή, όπου θα (πρέπει να) έχουν αλλάξει ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ. Ένας κρίσιμος τομέας ειναι ο Τύπος. Το ποιοί θα μείνουν και ποιοί θα εξαφανιστούν είναι ύψιστης στρατηγικής σημασίας. Έτσι:

* Αυτοί που θα "φύγουν", μένουν αβοήθητοι, σε ένα περιβάλλον ασφυξίας που το πολιτικό σύστημα έχει τρόπους να το κάνει χειρότερο.
* Αυτοί που θα "μείνουν" -γιατί χωρίς δικά σου ΜΜΕ δεν γίνεται- ήδη βοηθούνται στη λογική "σου δίνω μου δίνεις". Πάρε μια δουλειά και στήριζέ με είναι το έργο εδώ και χρόνια.

Ο χάρτης των ΜΜΕ στην Ελλάδα θα αλλάξει κατά πολύ. Και στην Αθήνα και στην περιφέρεια, ο κλάδος καταρρέει για σύνθετους λόγους. Ήταν κρατικοδίαιτος, είχε εγκαταλείψει την ερευνητική δημοσιογραφία και την στήριξη των ανθρώπων αφού εξυπηρετούσε το σύστημα εξουσίας, είχε κακά στελέχη που στην κρίση δεν μπόρεσαν να διορθώσουν τις πορείες τους, στήθηκαν γίγαντες με ξύλινα πόδια,  (οι περισσότερες επιχειρήσεις Τύπου είχαν αδικαιολόγητα πλεονάζον προσωπικό) κ.λπ. Όμως ποτέ δεν είχαν απέναντί τους το πολιτικό σύστημα.

Η περίπτωση της "Ελευθεροτυπίας" δείχνει ότι ξεκινά μια νέα εποχή. Ο ανεξάρτητος Τύπος θα πολεμηθεί. Ο κλάδος δεν έχει να περιμένει τίποτε από την πολιτική εξουσία. Ισχυροί πολιτικοί και οικονομικοί κραδασμοί θα καλούν ένα-ένα μέσο να αποφασίζει αν μπορεί να επιβιώσει σε ένα άλλο περιβάλλον χωρίς το κράτος-πελάτη, αν θα συμβιβάζεται με την ευτέλεια του προιόντος, ή αν θα παρακαλά για επιχορηγήσεις έναντι της συνήθους πολιτικής στήριξης...

Και στον ελληνικό Τύπο εισβάλλει ο αγριανθρωπισμός και η επιθετικότητα του πολιτικού συστήματος. Η κατάρρευση του κλάδου λόγω της κρίσης βοηθά άλλωστε.