Μόνιμο χαρακτήρα έχει πάρει η πολιτική κρίση στη Μολδαβία από τον Απρίλιο του 2009, όταν οι βουλευτικές εκλογές έδωσαν αποτέλεσμα το οποίο αμφισβητούν έκτοτε και τα τρία κόμματα ( Πηγή: REUTERS)
Πληθώρα και υπερπληθώρα υποψηφίων για κάποιο υψηλό πολιτικό αξίωμα είναι σύνηθες φαινόμενο. Στην Τυνησία, λ.χ., ογδόντα έξι υποψήφιοι διεκδίκησαν τη θέση του πρωθυπουργού στις εκλογές του περασμένου μήνα.
Στη Μολδαβία, όμως, κανένας δεν έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό.
Και τα τρία κύρια κόμματα έχουν εσωτερικά προβλήματα. Δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν ούτε σε ένα κοινό υποψήφιο ούτε και σε κάποιο δικό τους, το καθένα, πρόσωπο που θα είχε πιθανότητες να εκλεγεί, δηλαδή να συγκεντρώσει τουλάχιστον το 51% των ψήφων σε δεύτερη αναμέτρηση.
Οι προεδρικές εκλογές είχαν οριστεί για την ερχόμενη Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, αλλά ελλείψει υποψηφίων αναβάλλονται επ' αόριστον.
Η Μολδαβία βρίσκεται σε μόνιμη πολιτική κρίση από τον Απρίλιο 2009, όταν οι βουλευτικές εκλογές έδωσαν αποτέλεσμα το οποίο αμφισβητούν έκτοτε και τα τρία κόμματα, το καθένα για δικούς του λόγους.
Καθήκοντα προέδρου Δημοκρατίας ασκεί η πρόεδρος της Βουλής Μάριαν Λούπου.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
