Ο Ερντογάν έχει εξελιχθεί σε μονοκράτορα. Έξι μήνες μετά τη θριαμβευτική του νίκη, με ποσοστό που άγγιξε το 50%, στις βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) αντιμετωπίζει για πρώτη φορά στα 14 χρόνια που κυβερνά τη χώρα σοβαρότατο ρήγμα στα ανώτατα κλιμάκιά του: ένα ρήγμα που έφερε σε πορεία σύγκρουσης τον ιδρυτή του ΑΚΡ και ισχυρό άνδρα της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, με τον σημερινό πρόεδρο του κόμματος και πρωθυπουργό, Αχμέτ Νταβούτογλου.
Η σύγκρουση φαίνεται αφού γίνεται σύγκληση έκτακτου συνεδρίου του AKP, με στόχο την εκλογή νέου ηγέτη, με τα κομματικά στελέχη να επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου δεν θα καταθέσει υποψηφιότητα.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός αντιτάχθηκε στην αξίωση του Ερντογάν για προφυλάκιση πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για στήριξη της τρομοκρατίας. Επίσης οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών, που ανησυχούν για τις αυταρχικές τάσεις του Τούρκου προέδρου, δεν κρύβουν την προτίμησή τους για τον μετριοπαθέστερο Νταβούτογλου, ενδεχόμενη απομάκρυνση του οποίου θα μπορούσε να δυσκολέψει τις διεθνείς σχέσεις της Αγκυρας.
Τα παραπάνω είναι αρκετά για να αποφασίσει ο Ερντογάν την αποκαθήλωσή του.
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
