Ο πολυαγαπημένος Μάνου Τσάο επιστρέφει στην Ελλάδα για να γιορτάσει τα 20ά γενέθλια του Rockwave Festival, την Τρίτη 21 Ιουλίου, στήνοντας ένα πάρτι ανάλογο των περιστάσεων στο TerraVibe, μαζί με τους Λα Βεντούρα.
Καλλιτέχνης που σέβεται το κοινό, με έναν μουσικό λόγο που φιλτράρει τις κοινωνικές ευαισθησίες του με καμβά ένα πολυπολιτισμικό και πολυγλωσσικό ηχητικό σύμπαν. Από τη ρέγκε στην πανκ μουσική και από τις ροκ στις έθνικ φόρμες, η μουσική του Μάνου Τσάο είναι ένα «χωνευτήρι» πολιτισμών με τη χαρακτηριστική φωνή του να συμπαρασύρει κάθε θεατή.
Ανεξάρτητα από το εάν κανείς αγαπά τις μουσικές του, οι ζωντανές εμφανίσεις του Μάνου Τσάο, αποτελούν αξέχαστη μουσική εμπειρία. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από «παλιόφιλους» εξαιρετικούς σολίστες: Τον Madjid στην κιθάρα, τον Φιλίπ Τεμπούλ στα ντραμς και τον Gambeat στο μπάσο. Τους συνδέουν δεσμοί χρόνων και σπουδαίες συναυλιακές συνευρέσεις.
Με την Ελλάδα τον συνδέουν ωραίες στιγμές, αφού πάντα στις συναυλίες του καταφέρνει να γεμίζει τους χώρους και να ξεσηκώνει το κοινό με τις μουσικές του, αλλά και με τις ιδέες του. Μάλιστα, κατά την προεκλογική περίοδο του δημοψηφίσματος ο Μάνου Τσάο πήρε θέση υπέρ του «όχι» ανεβάζοντας στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook ένα βίντεο που τραγουδούσε με ένα gιουκαλίλι που έγραφε πάνω «ΟΧΙ» για την ελευθερία και την Ελλάδα.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως μέλος της εναλλακτικής σκηνής του Παρισιού, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, έπειτα ίδρυσε τους Mano Negra, μία μεγάλη μπάντα που έμπλεκε στα τραγούδια της το γαλικιανό ροκ με την ισπανόφωνη μουσική.
Στην πραγματικότητα προσπάθησε μέσα από αυτή την πρώτη επαγγελματική μουσική απόπειρά του να συγκεράσει τις διαφορετικές πτυχές της καταγωγής του.
Το 1998 με το Clandestino, τάραξε τα νερά της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας και έκτοτε κυκλοφορεί σειρά εξαιρετικών δίσκων.
Μαζί τους θα εμφανιστούν οι BAiLdSA, οι Fundracar και οι Les SkartOI, ενώ η DJ Spery θα προθερμάνει το κοινό με τις μουσικές επιλογές της.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτό το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
