Η ελληνική κοινωνία ζει δυο εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες. Από την μια τα πεπραγμένα ενός εργασιομανούς πρωθυπουργού που δεν αφήνει τίποτε σε εκκρεμότητα: Επιστράτευε τους καθηγητές (που ποτέ δεν απήργησαν τελικά) την ώρα που ταξίδευε προς Κίνα για επαφές και επικοινωνιακά κέρδη. (Το ότι η επιστράτευση ήταν αντισυνταγματική είναι άνευ νοήματος πια).
Από την άλλη, στο εσωτερικό της χώρας, η ύφεση βαθαίνει, με τους πολίτες να οδεύουν σε μεγαλύτερη απόγνωση και απελπισία, αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που αναζητούν μέσα από νεες δράσεις την ατομική ανάκαμψη.
Η εικόνα είναι εντυπωσιακή. Ένας πρωθυπουργός που κυβερνά απολυταρχικά και σχεδόν... κυνηγά τους υφισταμένους του για να υλοποιούν τα θέλω του. Μια αντιπολίτευση που παραμένει στο παλιό, περιοριζόμενη σε φραστικές κορώνες που είναι άγνωστο αν επηρεάζουν ή έχουν νόημα για κανέναν. Και μια οικονομία δυο ταχυτήτων. Αυτοί που βλέπουν ανάκαμψη μέσω των αριθμών (κυρίως βολεμένοι). Και αυτοί που βλέπουν οι ζωές τους να γίνονται χειρότερες.
Στην Κίνα, ο κ. Σαμαράς απόλαυσε μοναδική υποδοχή και έδωσε τη δυνατότητα στα φιλικά ΜΜΕ εν Ελλάδι να θριαμβολογούν. Ο Κινέζος πρωθυπουργός μίλησε στα... ελλήνικά, ενώ ζήτησε δε τη βοήθεια της Ελλάδας για τη βελτίωση των σχέσεων της χώρας του με την ΕΕ, με δεδομένο, άλλωστε, ότι η Ελλάδα θα έχει την προεδρία της Ένωσης το πρώτο εξάμηνο του 2014.
Ακόμη ο Κινέζος πρωθυπουργός ζήτησε από την Αθήνα να μειωθεί η γραφειοκρατία (μας έμαθαν και οι Κινέχοι) και να διευκολυνθεί η διαδικασία για τη χορήγηση βίζας.
Το περιστατικό είναι πραγματικό και (μας) δείχνει την διαφορά εκπαίδευσης των αστυνομικών σε Ελλάδα και ΗΠΑ.
Κακοποιημένη γυναίκα σε ένα διάλλειμα του ξυλοδαρμού της παίρνει τηλέφωνο το 911 (αντίστοιχο του δικού μας 100) και ο διάλογος ήταν:
- Παρακαλώ θα ήθελα να παραγγείλω μια πίτσα.
- Έχετε πάρει το 911.
- Ναι το ξέρω.
- Δεν μπορείτε να μιλήσετε;
- Ναι μια πίτσα με μπέικον και μανιτάρια.
- Είστε κακοποιημένη;
