Οι τριγμοί του τρικομματισμού δεν οφείλονται στα ανύπαρκτα εργασιακά αλλά στην επερχόμενη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού

Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα όζει. Ποτέ δεν ήταν χειρότερο. Η χώρα είναι στάσιμη, βαθιά τελματωμένη, με κόμματα που βρίσκονται σε διάλυση και δεν λειτουργούν. Άχρηστα για μια κοινωνία που καταβυθίζεται στο άγνωστο. Με βουλευτές άφωνους και αφοπλισμένους, χωρίς ρόλο. Και με ΜΜΕ να μεγιστοποιούν τον τρόμο μέσα απο απολύτως ψευδή και χαλκευμένα ρεπορτάζ.

Η συζήτηση στην Βουλή για τα νεα μνημονιακά μέτρα καμια σχέση δεν έχει με τα μέτρα. Όλοι τους τα συνυπέγραψαν με εξαίρεση την ΔΗΜΑΡ που ενώ συνυπέγραψε το 98% υποτίθεται ότι έχει βγει στα κεραμίδια για τις τριετίες και το επίδομα γάμου...

Ποιός σοβαρός άνθρωπος πιστεύει ότι το πολιτικό σύστημα τρίζει αυτές τις μέρες, για αυτά τα δυο μέτρα; Η πραγματικότητα είναι ότι τα κόμματα και οι πολιτικοί παίρνουν θέση για το νεο πολιτικό περιβάλλον που αναπόφευκτα θα δημιουργηθεί αμέσως μετά την ψήφισή τους.

* Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται λόγω της εμμονής του Βενιζέλου σε κάθε τι μνημονιακό. Κυρίως διότι ήδη στήνονται καινούργια μαγαζιά (π.χ. Λοβέρδου). Υπάρχουν νεες υπό δημιουργία πολιτικές στέγες για όποιον φεύγει.

* Στη ΔΗΜΑΡ υποκρίνονται ότι δίδουν μάχη για τα εργασιακά. Καμία τέτοια μάχη δεν υπάρχει. Ένα επίδομα είναι... εργασιακά; Με αυτή την συμπεριφορά προσπαθούν να εξιλεωθούν για τα 18 σημεία που συνυπέγραψαν οι τρεις με απαίτηση της ΔΗΜΑΡ, χωρίς να εφαρμόσουν κανένα..!

Η λογική μας λέγει ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν - επειδη και τα τρια κόμματα της συγκυβέρνησης αυτό θέλουν - προσπαθώντας όμως να περισσώσουν ότι μπορούν σε επίπεδο εντυπώσεων. Αμέσως μετά την ψήφισή τους αναμένεται να αρχίσει η αποσάρθρωση του πολιτικού σκηνικού της μεταπολίτευσης (που ακόμα αντέχει γιατί τίποτε καινούργιο δεν μπορεί ακόμα να εμφανιστεί).

Οι τριγμοί των ημερών έχουν μόνο μια αιτία: Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, παίρνει και πάλι άδικα μέτρα εναντίον ανθρώπων και κλάδων. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο... Ο θυμός, η απόγνωση και η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι πολιτικοί της ανικανότητας φέρνουν και τις κινητοποιήσεις και τις εξελιξεις πια.