Μόνο με ισχυρές συνταγματικές αλλαγές θα επαναλειτουργήσει η Δημοκρατία - 11 προτάσεις ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε έντεκα προτάσεις που σίγουρα βελτιώνουν κατά πολύ την λειτουργία της δημοκρατίας αλλά πάντως δεν είναι αρκετές σε καμία περίπτωση (π.χ. ο πρωθυπουργός παραμένει υπερμονάρχης). Ωστόσο, είναι ένα πρώτο βήμα για να ανοίξει η συζήτηση για το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα της χώρας: Η αλλαγή στο Σύνταγμά της που είναι άνισο, περιθωριοποιεί τους θεσμούς και δεν εφαρμόζεται γιατί δεν υπάρχει ελεγκτικός θεσμός, που να ελέγχει την αυθαιρεσία των κυβερνώντων.

Οι 11 προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι:

1 Η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών.

Οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα με έναν ορισμένο αριθμό υπογραφών να καταθέτουν σχέδια νόμου στην κρίση της Βουλής, να αποπέμπουν νόμους, να επιβάλουν δημοψηφίσματα για κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα.

2. Η αποφασιστική ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας.

Με τη δραστική μείωση της χρήσης διαδικασίας του κατ' επείγοντος.

Με τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων Νόμου από αριθμό βουλευτών, με δεσμευτική χρονική διαδικασία για τη συζήτησή τους.

Με δικαίωμα πρότασης των βουλευτών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

3. Η αποφασιστική ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις.

4 . Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση.

Την κατάργηση των βουλευτών Επικρατείας.

Την κατάργηση των εκλογικών ορίων. Αλλά και τη δυνατότητα στους εκλογείς να ανακαλέσουν τους αιρετούς τους αν προκύψει σοβαρός λόγος.

5. Η καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας, η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται αυτοδίκαια κώλυμα εκλογιμότητας.

Και η κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη και στην αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές. Ο βουλευτής δε θα είναι επάγγελμα. Δε θα είναι προνόμιο, αλλά λειτούργημα. Από το λαό για το λαό.

6. Τέλος στον άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

7. Η ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους και την διαφύλαξή τους ως θεσμών της κοινωνίας και όχι ως γραφειοκρατιών με ίδια συμφέροντα.

8. Η ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης. Τρία επίπεδα: Κεντρικό Κράτος – Περιφέρειες – Δήμοι, με σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και οικονομικά μέσα. Η νέα αρχιτεκτονική θα επιχειρήσει μια βαθιά ανακατανομή πόρων και αρμοδιοτήτων προς «τα κάτω». Όσο περισσότερες εξουσίες, πόροι ή αρμοδιότητες κατευθύνονται προς τις Περιφέρειες και ιδιαίτερα τους Δήμους, τόσο το πολιτικό σύστημα θα γίνεται πιο δημοκρατικό.

9. Η εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας.

Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα εκλέγονται από Ειδικό Εκλεκτορικό Σώμα, με συμμετοχή της Ολομέλειας του αντίστοιχου δικαστηρίου, των Προεδρείων των Δικηγορικών Συλλόγων και των Καθηγητών Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου των δημόσιων ΑΕΙ της χώρας.

10. Η ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών. Η συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών.

11. Η δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου για την επικοινωνία και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα.