Υποβλήθηκε από k.p στις Σάβ, 21/12/2024 - 12:07.
Η απόφαση Τραμπ να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στις 20 Ιανουαρίου είναι μία κίνηση που σίγουρα δημιουργεί πολύ διαφορετικά δεδομένα από αυτά για τα οποία τόσο το Κίεβο όσο και οι Βρυξέλλες προετοιμάζονταν από την ημέρα που κέρδισε τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Ο Τραμπ είχε ξεκαθαρίσει και συνεχίζει να το κάνει πως ο πόλεμος ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία πρέπει να τελειώσει και είχε στις προεκλογικές του ομιλίες υπογραμμίσει πως ο ίδιος δεν θα συνεχίσει να στέλνει αμερικανικά όπλα και να δαπανά δισεκατομμύρια δολάρια για να χάνονται ανθρώπινες ζωές…
Η αλλαγή στην αμερικανική στάση – ή πιο συγκεκριμένα στην στάση του 47ου Προέδρου εμπεριέχει σίγουρα μεγαλύτερη μελέτη από την δική του πλευρά των δεδομένων αλλά και καλύτερη αντίληψη για το ποιο είναι το πραγματικό συμφέρον των ΗΠΑ. Ο Τραμπ δεν γνωρίζουμε ακόμη τι εννοεί με τον όρο «δεν θα σταματήσω την ενίσχυση της Ουκρανίας» αλλά θα ήταν ακραίο το να τραβήξει απλά την «πρίζα» από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους Ουκρανούς.
Ο Ντόναλντ Τραμπ φροντίζει και αυτή την φορά μέσα από την επικοινωνία μίας τόσο σημαντικής αλλαγής να ξεκαθαρίσει πως οι δικές του ΗΠΑ δεν θα προχωρούν χωρίς αντίκρυσμα. Η πρόταση για αύξηση των εισφορών προς το ΝΑΤΟ στο 5% δεν είναι ασύνδετη από την συνεχιζόμενη στήριξη προς την Ουκρανία. Σήμερα μετά βίας όλα τα μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας έχουν φτάσει στο όριο του 2% του ΑΕΠ τους και μόνο η Πολωνία ακουμπά την «πρόταση»- «απαίτηση» Τραμπ δαπανώντας το 4,7% του ΑΕΠ της. Ο Αμερικανός Πρόεδρος χωρίς να το λέει ή να το κάνει ευθέως συνδέει με την συγκεκριμένη πρόταση το ζήτημα της Ουκρανίας με την «βιωσιμότητα» του ΝΑΤΟ για το οποίο πολλάκις έχει εκφράσει ενστάσεις – κάποιες φορές και ακραίες.
Η κίνηση – διαρροή από το περιβάλλον Τραμπ θα πρέπει να χαροποίησε, έστω σε πρώτο βαθμό το Κίεβο και σε δεύτερο τις Βρυξέλλες. Η Ένωση θα ήταν αδύνατο να καλύψει το τεράστιο κενό που θα άφηναν οι ΗΠΑ εάν αποχωρούσαν και θα βρίσκονταν μπροστά σε μία εξόχως μεγάλη κρίση πολύ νωρίς μέσα στη νέα χρονιά. Ο προβληματισμός πάντως δεν έχει υποχωρήσει καθώς οι απαιτήσεις Τραμπ για μεγαλύτερη ή καλύτερα αναλογικότερη κατανομή του πολέμου στην Ουκρανία φέρνει μεγαλύτερη οικονομική πίεση. Γερμανία και Γαλλία οι πυλώνες της ευρωπαϊκής οικονομίας έχουν μεγάλα εσωτερικά προβλήματα που εδράζονται κυρίως στα οικονομικά και πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να δεσμευθούν στην αμερικανική πρόταση. Αν αυτό δεν συμβεί τότε ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα έχει το ιδανικό αφήγημα για να αποσύρει την στήριξή του σε έναν πόλεμο με τον οποίο ανοιχτά δεν συμφωνεί.
Στον αντίποδα τίποτε από αυτά που έχουν λάβει χώρα δεν είναι καλά νέα για την Μόσχα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος έχει ανοιχτά δηλώσει πως δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να συναντηθεί και να συνομιλήσει με τον Ντόναλντ Τραμπ βλέπει σήμερα πως το ρεύμα αλλάζει και πάλι «ροή». Εάν οι ΗΠΑ πάρουν αυτό που θέλουν από το ΝΑΤΟ και κυρίως από την Ευρώπη τότε το Κίεβο θα παραμείνει ισχυρό και οι πιέσεις προς το Κρεμλίνο θα πολλαπλασιαστούν. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αποδείξει πως δεν ακολουθεί τις συμβατικές ή «by the book» διπλωματικές μεθόδους και οδούς και δεν έχει «ταμπού» να κάνει κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί και μπορεί να εντάσσεται στα πλαίσια του «ακραίου».
Μοιράσου το:
