Τσίπρας και Βαρουφάκης μπορεί να μιλούν με τη Γερμανία αλλά σττην πραγματικότητα μιλούν με 18 κράτη που ΟΜΟΦΩΝΑ έχουν υπογράψει, εφαρμόσει και συμφωνήσει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Στην Ευρώπη υπάρχει η ψευδής αρχή της ομοφωνίας (στην πραγματικότητα όλοι υπογράφουν ότι προτείνει το Βερολίνο).
Υπάρχει ένα πρακτικό πρόβλημα λοιπόν. Πώς θα αλλάξει μια υποκριτική... ομόφωνη απόφαση για την Ελλάδα, την οποία μάλιστα την έχει υπογράψει και η ίδια; Απάντηση: Δεν μπορεί.
Όλη η συζήτηση που γίνεται έχει επικοινωνιακά χαρακτηριστικά, βάζει στο παιχνίδι τρίτους (ΗΠΑ, Ρωσία, ΜΜΕ), αλλά δεν παύει να είναι μη ρεαλιστική. Όλα έχουν υπογραφεί. Υπάρχουν δυνατότητες να μετριαστεί η σκληρότητα των μέτρων; Ναι υπάρχει. Υπάρχει δυνατότητα μέτρων ανακούφισης; Ναι υπάρχει και αυτό στην πραγματικότητα προσπαθεί σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα.
Μεγαλύτερο είναι το στοίχημα στο εσωτερικό της χώρας (στην Ευρώπη θα τα βρουν). Η ανάπτυξη έχει έναν εχθρό το ίδιο το κράτος. Έχει ποινικοιποιηθεί η καταστροφή των ανθρώπων από την ύφεση. Ο κανιβαλισμός χωρίς όρια με κατασχέσεις λογαριασμών και διώξεις έχει πρωτοφανείς διαστάσεις. Η πραγματική πρόκληση είναι εδώ όχι στις Βρυξέλλες.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΣΙΠΡΑ
Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει την ρητορική για να πιέσει το Βερολίνο. Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα θα πει: "... Η ελληνική δημοκρατία δεν είναι αποδέκτης εντολών μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Η Ελλάδα έχει δική της φωνή, διαπραγματευτική ισχύ".
Και πιο κάτω θα πει: "Θα εφαρμόσουμε αυτά για τα οποία μας ψήφισε ο ελληνικός λαός. Είναι υποχρέωση και καθήκον μας να μην επιτρέψουμε την εξαπάτηση των πολιτών. Είμαστε πλέον κυρίαρχη χώρα. Εχουμε κάνει μια συμφωνία με τον λαό μας και θα την τηρήσουμε".
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν ισχύουν στο Σύμφωνο Σταθερότητας που έχει υπογράψει η χώρα. Ωστόσο ο κ. Τσίπρας έχει πετύχει να κερδίζει διεθνώς εντυπώσεις, να κερδίζει επίσης την κοινή γνώμη στην Ελλάδα και να περιμένει κάτι καλύτερο από το email Χαρδούβελη.