Η σικέ απεργία των καθηγητών: Υποκρισία και καθωσπρεπισμός σε μια δημόσια ζωή κενή κάθε ουσιαστικού περιεχομένου

Υποκρισία και καθωσπρεπισμός κυριαρχούν σήμερα στην δημόσια ζωή της χώρας. Ο άκρατος λαϊκισμός και η επιφανειακή αντιμετώπιση σε κάθε ζήτημα έχουν επιβληθεί. Έχει χαθεί η λογική, οι κανόνες, η συννενόηση. Δείτε πως αντιμετώπισαν οι δημόσιοι λειτουργοί (πολιτικοί - δημοσιογράφοι) την απεργία των εκπαιδευτικών.

Ζούμε σε μια χώρα που η Παιδεία έχει καταρρεύσει. Ακατάλληλα βιβλία, σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα, μηδενική πειθαρχία, παραπαιδεία εξ ίσου αναποτελεσματική, παιδιά που τους κλέβουμε τον χρόνο της νιότης καθημερινά με απίστευτες εργατοώρες χωρίς κανένα απολύτως νόημα. Μιλά κανείς για όλα αυτά που καταλήγουν σε μια κοινωνία απαίδευτων πολιτών; Όχι.

Έρχεται όμως η... σικέ απεργία των εκπαιδευτικών (σικέ γιατί ήξεραν ότι θα επιστρατευτούν και την αποφάσισαν γνωρίζοντας ότι οι εξετάσεις θα γίνουν) για να ξεσπαθώσουν όλοι και τελικά να ξεγυμνωθούν:

* Η κυβέρνηση πέρασε πάλι αντισυνταγματικά, με παράκαμψη της Βουλής, τα μέτρα που ήθελε μέσα στις εξετάσεις, ακριβώς για να μην υπάρξει δυνατότητα απεργιακών κινητοποιήσεων. Αυτό εδώ και λίγα χρόνια στην Ελλάδα λέγεται "δημοκρατία".

* Οι δημοσιογράφοι εξαπέλυσαν μαζικά σφοδρές επιθέσεις κατά των καθηγητών με το ανήκουστο επιχείρημα ότι "δεν σκέπτονται το άγχος και την αγωνία των υποψηφίων". Ερώτηση: Υπάρχει απεργία που να μην έχει αντίστοιχες επιπτώσεις για κάποιους; Απεργούν οι Δήμοι κινδυνεύει η δημόσια υγεία. Οι ναυτικοί, δεν επικοινωνούμε με τα νησιά. Οι μεταφορές, δεν μπορούμε να παμε στην δουλειά μας.

(Για τους θλιβερούς καθωσπρεπιστές της δημοσιογραφίας, ακόμα και μια διαδήλωση πια ενοχλεί, γιατί κλείνουν οι δρόμοι και μας καθυστερούν..!)

Σύμφωνα με όσα παρακολουθεί κανείς στα μεγάλα κανάλια και τον Τύπο, στην Ελλάδα ο καθένας θα πρέπει να απομονωθεί στον μικροκοσμό του. Ο άνεργος σε ένα παγκάκι. Ο εργαζόμενος στην όποια δουλειά του. Κανείς να μην διαμαρτύρεται για οτιδήποτε. Αυτοί που κυβερνούν, ξέρουν. Και όταν η κατάσταση διορθωθεί, θα μας το πουν στα δελτία των 8.

Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή όλοι ακίνητοι. Κάθε ένσταση η διαμαρτυρία ενοχλεί αυτούς που κυβερνούν. Ενοχλεί και αυτούς που τους υπερασπίζονται στα δελτία και με κείμενα τους. Ενοχλεί και αυτούς που τα παιδιά τους δίνουν εξετάσεις σε ένα σάπιο εκπαιδευτικό σύστημα που ενώ καταστρέφει την Ελλάδα διαχρονικά, αυτό κανέναν δεν ενόχλησε ποτέ.

Να γιατί η πατάτα της ημέρας του... παραγωγού στο είδος Α. Γεωργιάδη μεταδιδόταν από όλους ως σοφία: Να απαγορευτεί συνταγματικά η απεργία των καθηγητών στις εξετάσεις.

Πώς και δεν το σκέφτηκε κανείς αυτό; Και γιατί δεν το επεκτείνουν; Να απαγορευτούν συνταγματικά ΟΛΕΣ οι απεργίες. Πέραν της ταλαιπωρίας που επιφέρουν, έχουν κάποιο νόημα πια πλην των διαπληκτισμών στα τηλεπαράθυρα;