Η αντιπολίτευση βλέπει (πάλι) πτώση Σαμαρά - Αυτός σχεδιάζει εκλογές σε ένα χρόνο!

Όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης αποσυντίθεται με έναν βίαιο τρόπο: Ακριβώς γιατί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας, - είναι πάντα οι ίδιοι ανίκανοι πολιτικοί - καταρρέουν μέσα στην απόλυτη αποτυχία να δημιουργήσουν ελπίδα και ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, όλα γίνονται χειρότερα εξ αιτίας των ασφυκτικών μέτρων που εφαρμόζουν με φοροκυνηγητά, συλλήψεις, γραφειοκρατία, νέους φόρους, κ.α. Οι Έλληνες υποφέρουν και αγωνιούν για το σήμερα.

Στην προσπάθειά τους να παραμείνουν στην εξουσία συγκυβερνούν, κόμματα χωρίς ιδεολογία ή πρόγραμμα. Ποιοί πραγματικά συγκυβερνούν; ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ που ηγούνται αυτών των κομμάτων, πρόσωπα που έχουν δηλαδή την σφραγίδα γιατί δεν υπάρχει ίχνος δημοκρατίας σε αυτά. Δεν λειτουργεί τίποτε. Πάντα μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα της μεταπολίτευσης.

Ο ερχόμενος Σεπτέμβριος (θα) είναι ο κρίσιμος μήνας. Η αντιπολίτευση - που δεν παράγει ούτε ιδέες, ούτε σχέδιο για την χώρα, συνεισφέροντας στην κρίση - πιστεύει ότι η δικομματική κυβέρνηση θα πέσει γιατί θα αναγκαστεί να πάρει νεα μέτρα που είναι αδύνατον να μην φέρουν κύμα αντίδρασης των πολιτών. Με το ίδιο σκεπτικό φυσικά, ο Σαμαράς θα είχε πέσει τρείς φορές στον ένα χρόνο που κυβερνά και ποτέ δεν έπεσε. Αλλά αυτό δεν τους αποθαρρύνει να αναγγέλουν κάθε τόσο την πτώση του...

Όντως τα μέτρα θα είναι σκληρά αφού θα περιλαμβάνουν χιλιάδες εξπρές - απολύσεις, νεα λουκέτα, νεόυς φόρους, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Πιθανότατα και αρχή πλειστηριασμών ακινήτων... Πώς όμως να αντιδράσει και να εξεγερθεί ένας λαός που έχει ΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙ μη έχοντας πολιτικά καμία εναλλακτική λύση;

Από την άλλη, ο Α. Σαμαράς έχει σχέδιο για τον... ίδιο: Αντέχει τον Σεπτέμβριο. Αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ τον Ιανουάριο. Μετρά την εκλογική του δύναμη στις ευρωεκλογές τον Μάιο. Αν πάρει καλά ποσοστά, κάνει βουλευτικές εκλογές τον Ιούλιο. Και μάλιστα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του σκέπτεται την ίδρυση ενός νέου ευρωπαϊκού κόμματος... Μετά τα ποσοστά των ευρωεκλογών.

Μονότονα μπορεί κανείς να προβλέπει ότι όλα θα συνεχίσουν να γίνονται χειρότερα. Γιατί ο Σαμαράς δεν έχει αντίπαλο. Γιατί η αντιπολίτευση είναι εντελώς ανίκανη να εμπνεύσει. Και γιατί οι πολίτες δεν έχουν το πολιτικά καινούργιο για να εγκαταλείψουν το πολιτικά παλιό ή την αναγκαστική γι απολούς από αυτούς αποχή.