Γίνονται καταζητούμενοι και φυλακίζονται επειδή πιστεύουν σε μια άλλη κοινωνία...

Τα (όποια... ) ευγενή κίνητρα όσων πιστεύουν ιδεολογικά σε έναν άλλο αγώνα δεν λαμβάνονται καθόλου υποψιν. Έτσι στην Ελλάδα ο κοινός κακοποιός - φονηάς έχει πολύ καλύτερη ποινικά τύχη από έναν λεγόμενο αντιεξουσιαστή, που δεν σκότωσε κανέναν... Τι πραγματικά φοβάται η ελληνική Δημοκρατία;

Με δυο επιστολές που ανέγνωσε στη δίκη για τον «Επαναστατικό Αγώνα» η συνήγορός τους τοποθετήθηκαν στο δικαστήριο οι Νίκος Μαζιώτης και Παναγιώτα Ρούπα, βασικοί κατηγορούμενοι για την δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας.

Και οι δυο είναι εξαφανισμένοι από το περασμένο φθινόπωρο οπότε και αφέθηκαν ελεύθεροι μετά την λήξη του 18μηνου προφυλάκισης τους.

Το ζευγάρι ανέθεσε στη δικηγόρο που τους εκπροσωπεί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων να αναγνώσει, ενόψει της έναρξης των απολογιών των έξι υπολοίπων κατηγορουμένων, επιστολές τους που έφεραν ημερομηνίες, του μεν Μαζιώτη Οκτώβριο του 2012, της δε συντρόφου του Δεκέμβριο του 2012.

Η δήλωση του Μαζιώτη καταλήγει:

«Στο δικαστήριό σας υπερασπίστηκα όλες τις ενέργειες του ΕΑ. Η πολιτική ευθύνη την οποία αναλάβαμε, σημαίνει να υπερασπίζεσαι την πολιτική δράση μιας οργάνωσης. Οι επαναστάτες δεν δίνουμε πληροφορίες, δεν μιλάμε για αυτά τα πράγματα. Γνωρίζουμε το κόστος και τις συνέπειες. Ο Λάμπρος Φούντας έπεσε στον αγώνα. Για μας δεν είναι νεκρός. Θα μείνει στη μνήμη μας όπως όλοι μαχητές. Είναι πιο επιτακτική και πιο αναγκαία από ποτέ η ένοπλη επανάσταση».

Με τη δήλωσή της η Παναγιώτα Ρούπα αναφέρει:

"Έχουμε πόλεμο και αυτόν το ξεκίνησε το καθεστώς που υπηρετείτε. Στοχοποιήσατε και στοχοποιείτε το παιδί μου. Η εκδίκηση του κράτους στρεφόταν κατά του παιδιού μου και αυτό δεν θα σας το συγχωρήσω ποτέ. Για να μη ζήσει σε ένα κόσμο κακίας, είναι μεγάλο χρέος μας να αλλάξουμε τον κόσμο. Αυτή είναι η μόνη κληρονομιά που έχω να του αφήσω, μια επαναστατική κληρονομιά».