Σε πρώτη και κύρια φάση, οι αντιδράσεις απέναντι στη νέα προοπτική για το ΕΣΡ που βρίσκουν όλο και περισσότερο έδαφος, αρχίζουν από το προφανές: το γεγονός δηλαδή, ότι για τη θέση του προέδρου μιας ανεξάρτητης αρχής, η επιλογή ξεκινά από κομματικά κριτήρια, με βάση κομματικές προτάσεις που αφορούν πρώην υποψήφιους κομμάτων στις εκλογές!
Αντιδράσεις έχουμε όμως και εντός των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης με την επιχειρούμενη τοποθέτηση της δημοσιογράφου – τηλεκριτικού Πόπης Διαμαντάκου στην κεφαλή του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).
Στην αρχή η πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. για την ανάληψη της προεδρίας του Συμβουλίου από την Πόπη Διαμαντάκου (που ήταν υποψήφια με το συνδυασμό της στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές), βρήκε σύμφωνα τα κόμματα της συγκυβέρνησης.
Οι πρώτες αντιδράσεις, όμως, βρήκαν απήχηση και μέσα στους κόλπους κομμάτων που στηρίζουν την υποψηφιότητα από στελέχη που διατυπώνουν ενστάσεις και ανησυχίες για το κατά πόσο ο έλεγχος του Συμβουλίου μπορεί να περάσει στη ΔΗΜ.ΑΡ.
Τίθεται ζήτημα με την επιλογή του προσώπου της Πόπης Διαμαντάκου, δεδομένου ότι επί σειρά ετών είχε δεσμούς εργασίας με εκδοτικά συγκροτήματα που τελούν και μέτοχοι τηλεοπτικών σταθμών.
Το ΕΣΡ, πρέπει να λειτουργεί σαν ανεξάρτητη αρχή ελέγχου των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, χωρίς κομματικές επιρροές, ούτε πρότερες εξαρτήσεις.
Το περιστατικό είναι πραγματικό και (μας) δείχνει την διαφορά εκπαίδευσης των αστυνομικών σε Ελλάδα και ΗΠΑ.
Κακοποιημένη γυναίκα σε ένα διάλλειμα του ξυλοδαρμού της παίρνει τηλέφωνο το 911 (αντίστοιχο του δικού μας 100) και ο διάλογος ήταν:
- Παρακαλώ θα ήθελα να παραγγείλω μια πίτσα.
- Έχετε πάρει το 911.
- Ναι το ξέρω.
- Δεν μπορείτε να μιλήσετε;
- Ναι μια πίτσα με μπέικον και μανιτάρια.
- Είστε κακοποιημένη;
