Η πιο φτωχή περιφέρεια στη χώρα η Δυτική Ελλάδα
Ανάλυση γύρω από το φαινόμενο της φτώχειας πραγματοποίησε η διαΝέοσις με τα στοιχεία να δείχνουν πως οι κάτοικοι της Αττικής έχουν την μεγαλύτερη διαφορά με τον εθνικό μέσο όρο του διαθέσιμου εισοδήματος, ενώ η Δυτική Ελλάδα είναι η πιο φτωχή περιφέρεια.
Περιφέρειες τις οποίες μαστίζει η φτώχεια είναι επίσης η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, η Δυτική Μακεδονία, Πελοπόννησος και Βόρειο Αιγαίο, με τη διαφορά μεταξύ των περιφερειών και εθνικού μέσου όρου στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών να αποτυπώνει μεταξύ άλλων, τις σημαντικές ανισότητες μεταξύ Αττικής και υπόλοιπης χώρας, οι οποίες φαίνεται ότι με τον χρόνο διευρύνονται.
Και αυτό γιατί η διαφορά από τον εθνικό μέσο όρο ήταν στο 13% το 2017 και υπερδιπλασιάστηκε στο 32% το 2022. Από τις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας, μόνο το Νότιο Αιγαίο παρουσιάζει σταθερά θετική διαφορά στο διαθέσιμο εισόδημα στο μεγαλύτερο μέρος του διαστήματος που εξετάζεται. Επισημαίνεται πως η ανάλυση εστιάζει χρονικά στην περίοδο 2017 έως 2022, και βασίζεται σε δεδομένα της έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών, της γνωστής SILC που διενεργείται πανευρωπαϊκά από τη Eurostat, και ειδικότερα στην Ελλάδα από την ΕΛΣΤΑΤ.
Η πλεονεκτική θέση της Αττικής επιβεβαιώνεται και από τη σκοπιά των ποσοστών φτώχειας. O ορισμός της φτώχειας που υιοθετούν οι συγγραφείς είναι ο ίδιος με αυτόν της Eurostat, δηλαδή «το ποσοστό των ατόμων με ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το 60% του διάμεσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος». Όπως φαίνεται και στον πίνακα, τα ποσοστά φτώχειας της Αττικής και του Νοτίου Αιγαίου είναι σταθερά πιο χαμηλά από τον εθνικό μέσο όρο. Το ίδιο ισχύει εν πολλοίς για την περιφέρεια Κρήτης και, σε μικρότερο βαθμό για την Ήπειρο και τα Ιόνια Νησιά. Αντίθετα, στις περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου, το ποσοστό φτώχειας είναι διαρκώς υψηλότερο του εθνικού μέσου όρου.
Επιπρόσθετα, η ανάλυση επιχειρεί να αποτυπώσει καλύτερα τις επιπτώσεις της πανδημίας, απομονώνοντας από την παραπάνω ανάλυση τα ποσοστά φτώχειας του 2019 και του 2020, και, παρατηρώντας τις αποκλίσεις τους από τον εθνικό μέσο όρο. Όπως συμπεραίνουν οι συγγραφείς, «η επίδραση – κατά κύριο λόγο της πανδημίας– στη φτώχεια ήταν ασύμμετρη ανάμεσα στις περιφέρειες της χώρας». Ωστόσο, προσθέτουν ότι «οι περιφέρειες που βρίσκονταν σε πλεονεκτική θέση πριν από την πανδημία παρέμειναν σε αυτή και το 2020, με εξαίρεση την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Συνεπώς, η πρώτη φάση της πανδημίας δεν αλλοίωσε τις ήδη διαμορφωμένες διαφορές που υπήρχαν στα ποσοστά φτώχειας στις διάφορες περιοχές».
