Υπολογίζεται ότι 42.000 Ιρλανδοί μετανάστευσαν το 2011 - σχεδόν το 1% του πληθυσμού. Με την ανεργία να πλησιάζει το 15%, τόσοι ή και περισσότεροι αναμένεται να φύγουν το 2012.
Η Αυστραλία, όπου η ανεργία είναι μόνο 5%, αποτελεί τον πιο δημοφιλή προορισμό.
Η μετανάστευση είναι τόσο υψηλή σε μερικές περιοχές της Ιρλανδίας που καθολικές εκκλησίες αρχίζουν να μεταδίδουν τις λειτουργίες ζωντανά στο ίντερνετ για να μπορούν να τις παρακολουθήσουν Ιρλανδοί στην Αυστραλία και στις ΗΠΑ.
Ορισμένες μάλιστα μεταδίδουν ζωντανά ακόμη και τους γάμους και τις κηδείες.
«Δεν είναι μόνο οι εικοσάρηδες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν αλλά και πατεράδες που πρέπει να πάνε στην Αγγλία ή αλλού για να βρουν δουλειά και να συντηρήσουν την οικογένειά τους», λέει ο πατέρας Σον Κάνιγχαμ.
«Ελπίζω ότι οι ζωντανές μεταδόσεις των μυστηρίων θα τους βοηθήσουν να αισθάνονται πιο κοντά στο σπίτι τους».
Πολλοί μετανάστες εργάζονται στις οικοδομές. Στην Ιρλανδία, η φούσκα των ακινήτων έσκασε την ώρα που έπληττε τη χώρα η κρίση και δουλειά στις οικοδομές δεν υπάρχει.
Το πακέτο διάσωσης της Ιρλανδίας προβλέπει την εφαρμογή ενός τετραετούς προγράμματος λιτότητας.
Ενδείξεις ανάπτυξης δεν υπάρχουν και παρότι ο πρωθυπουργός Εντα Κένι έχει υποσχεθεί ότι θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, πολλοί νέοι δεν έχουν άλλη υπομονή.
Το 2011 μετανάστευαν περισσότεροι από 500 την εβδομάδα και ο νέος χρόνος θα φέρει μια νέα μαζική έξοδο, ιδίως προς την Αυστραλία.
Η Ιρλανδία ανάκαμψε από παρόμοια ύφεση στη δεκαετία του '50 και ξανά στη δεκαετία του '80 και ελπίζει ότι μόλις ανακάμψει πάλι, θα επιστρέψει η τελευταία «γενιά μεταναστών».
Αυτό όμως μπορεί να πάρει μια δεκαετία.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτό το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
