Η Γροιλανδία ψηλώνει συνεχώς επειδή λιώνει

Η ροή των παγετώνων στα άκρα της Γροιλανδίας αναγκάζει τη στεριά να υψώνεται σαν στρώμα αποσυμπίεσης. Η ανύψωση της Γροιλανδίας είναι μια μακροπρόθεσμη και γνωστή διαδικασία. Από το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 11.700 χρόνια, η υποχώρηση του στρώματος πάγου έχει αφαιρέσει ένα βάρος από τη Γροιλανδία, επιτρέποντας στο βράχο του να ανυψωθεί – μια διαδικασία γνωστή ως παγετώδης ισοστατική ανάκαμψη.

Εκτός από αυτή τη μακροχρόνια διαδικασία, η Γροιλανδία χάνει τώρα πάγο λόγω της κλιματικής αλλαγής που εξελίσσεται από τον 20ο αιώνα στη Γη. Το φύλλο πάγου της Γροιλανδίας χάνει περίπου 262 γιγατόνους πάγου κάθε χρόνο. Οι περιφερειακοί παγετώνες του, τα ποτάμια πάγου που βρίσκονται στην ακτογραμμή που ρέουν στη θάλασσα, χάνουν περίπου 42 γιγατόνους πάγου μόνο, σύμφωνα με έρευνα του 2022.

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στις στην επιθεώρηση  «Geophysical Research Letters» διαπιστώνει ότι αυτή η απώλεια πάγου από παγετώνες συμβάλλει σημαντικά στην ανάδυση του βράχου της Γροιλανδίας. Σε ορισμένες περιοχές, η απώλεια παγετώνων είναι υπεύθυνη για σχεδόν το ένα τρίτο της συνολικής κατακόρυφης κίνησης της γης.

«Η μέγιστη ανύψωση της γης είναι εκεί όπου έχουμε τη μεγαλύτερη απώλεια μάζας και αυτό είναι πιο κοντά στους μεγαλύτερους παγετώνες στη Γροιλανδία», δήλωσε ο Ντάνγιαλ Μπεργκ διδακτορικός φοιτητής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Ο Μπεργκ και η ομάδα του χρησιμοποίησαν δεδομένα από 58 οθόνες GPS που είχαν εμφυτευθεί σε βράχους γύρω από τη Γροιλανδία για να μετρήσουν την κατακόρυφη κίνηση από το 2007. Στη συνέχεια, προσδιόρισαν πόσο από αυτή την κίνηση οφειλόταν στην τρέχουσα και πρόσφατη απώλεια πάγου και πόσο από τη μακροπρόθεσμη ανάκαμψη.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η απώλεια πάγου από τους παγετώνες ήταν υπεύθυνη για μεγάλα τμήματα της ανόδου της Γροιλανδίας και πιο συγκεκριμένα 32% και 27,9% της συνολικής ανάκαμψης σε δύο λεκάνες απορροής στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του μεγαλύτερου νησιού της Γης.

Ο μεγαλύτερος ρυθμός ανάκαμψης του θεμελιώδους βράχου παρατηρήθηκε κοντά στον παγετώνα Kangerlussuaq στη νοτιοανατολική Γροιλανδία, όπου το έδαφος ανεβαίνει περίπου 8 χιλιοστά ετησίως. Αυτός ο παγετώνας έχει υποχωρήσει 10 χιλιόμετρα από το 1900 και έχει αραιώσει κοντά στο τέρμα του κατά εκατοντάδες μέτρα.