Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί να καταλάβει γιατί έχει συντριβεί στις εκλογές και ένα από τα θέματα που συζητείται στα ηγετικά του κλιμάκια είναι: Κάναμε καλά που ανοιχτήκαμε προς το κέντρο; Όπως λένε τα στελέχη του αυτή η τακτική μείωσε τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αντί να της αυξήσει. Λένε:
- Ότι τον χώρο του κέντρου τον είχε ήδη καταλάβει ο Μητσοτάκης με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν φίλιες δυνάμεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Ότι στις εκλογές ενώ οι πασοκογενείς της ΝΔ σάρωσαν με πρωτιές - απόδειξη ότι έφερναν ψήφους - οι αντίστοιχοι πασοκογενείς του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσαν καν να εκλεγούν.
- Ότι επειδή δεν είχαν στραφεί προς τον χώρο που πραγματικά εκπροσωπούν, δηλαδή την Αριστερά, δικοί τους ψηφοφόροι ενίσχυσαν ΚΚΕ, Πλεύση και Μέρα 25. Τα ποσοστά αυτά που χάθηκαν θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27%-28% και να έχει αποφευχθεί η βαριά διπλή ήττα.
Ωστόσο λένε μεταξύ τους κάτι ακόμη, που διστάζουν να του πουν παρά έξω: Ο Τσίπρας μπορεί να εγγυάται την μη περαιτέρω διάλυση του κόμματος αλλά έχει την κύρια ευθύνη για τον κατήφορο χωρίς τέλος.
Δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ένα κόμμα δεμένο με την κοινωνία, δεν έλαβε ποτέ υπόψιν τους τις συνεχείς ήττες σε δημοσκοπήσεις και κάλπες, πορεύτηκε μόνο με τοξικότητα και λαϊκισμό θεωρώντας ότι αυτά αρκούσαν αφού με βάση την θεωρία του ώριμου φρούτου η ΝΔ κάποια στιγμή θα έχανε.
Αυτή η θεωρία θα άντεχε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έμενε στο 27%-28%. Τώρα στο 17% έχει καταρρεύσει και αυτή. Κυριολεκτικά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν πια πως να πορευτούν.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
