Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει κενό αντιπολίτευσης. Το καταγράφουν εμφαντικά όλες οι δημοσκοπήσεις εδώ και 15 μήνες. Τι δείχνουν; Πρώτον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι και παραμένει πολιτικά κυρίαρχος, δεύτερον ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να τον κλονίσει και τρίτον ότι οι σωστές αντιπολιτευτικές προσπάθειες του Κινήματος Αλλαγής δεν φτάνουν.
Αυτή η εικόνα αποτυπώθηκε και από όλες τις πρόσφατες —τουλάχιστον έξι— δημοσκοπήσεις, που διενεργήθηκαν από τις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτυγχάνει γιατί ο αντιπολιτευτικός του λόγος, είναι κράμα λαϊκισμού, ιδεοληψίας και φανερής ανικανότητας χωρίς ουσιαστικές προγραμματικές προτάσεις για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.
Στα μάτια των πολιτών είναι αδιόρθωτος. Δεν μπορεί ούτε έχει την διάθεση να ακυρώσει τις αιτίες που του στέρησαν την εξουσία και έδωσαν στη ΝΔ 40% και αυτοδυναμία.
Παραμένει δηλαδή ένα κόμμα που πολιτεύεται μόνο στα λόγια αλλά δεν τα καταφέρνει ούτε και με αυτά αν υβρίζει, ψεύδεται, καταγγέλλει σκαιότατα και τα σωστά και τα λάθη κ.ο.κ.
Στο ΚΙΝΑΛ έχουν δει το κενό αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση της ΝΔ και από την έναρξη της πανδημίας τον Μάρτιο, προσπαθούν να το καλύψουν, - πρέπει να τα πούμε - με τον σωστό τρόπο.
Ενισχύουν κάθε σωστή απόφαση της κυβέρνησης, καταθέτουν πληρεις και προς την σωστή κατεύθυνση προτάσεις, με λίγα λόγια κάνουν δημιουργική αντιπολίτευση. Ωστόσο, αυτή η τακτική απλώς τους προσθέτει 1-2 μονάδες στις δημοσκοπήσεις, δεν καλύπτει το κενό αντιπολίτευσης που έχει εδραιωθεί.
Θεωρητικά το κενό αντιπολίτευσης καλύπτεται με τρεις τρόπους α) Αν ο ΣΥΡΙΖΑ διορθωνόταν εκ βάθρων (κάτι αδύνατον) β) αν το ΚΙΝΑΛ εμφάνιζε ένα άλλο πρόσωπο στην ηγεσία του που να πείσει και να εμπνεύσει. γ) Αν μπορούσε να γεννηθεί κάτι καινούργιο στον χώρο της κεντροαριστεράς με έναν Έλληνα... Μακρόν.
Αν τίποτε από τα παραπάνω δεν συμβεί, τότε οι επόμενες εκλογές θα γίνουν πάντα με τον Μητσοτάκη κυρίαρχο. Όταν μάλιστα η πανδημία, η οικονομία και τα ελληνοτουρικά θα έχουν ρυθμιστεί.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
