Οι Άγιοι της δημόσιας ζωής και ο κακός Σαββόπουλος

Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν απλός και ειλικρινής με τον εαυτό του. Είπε ότι σέβεται όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και τους ηγέτες τους, υπογραμμίζοντας ότι όλα αυτά τα κόμματα, είναι δυνάμεις της πατρίδας και του Έθνους.

Ακόμη έκανε λόγο για τα κόμματα μιας υποτιθέμενης προοδευτικής συνεργασίας, που διατηρούν ένα παλιό είδος φοιτητικής ξενοιασιάς και μια υπερβολική και αδικαιολόγητη αυτοπεποίθηση, η οποία μπορεί να αποβεί πάρα πολύ επικίνδυνη, γιατί τα πράγματα πια, είναι πάρα πολύ δύσκολα. Και κατέληξε στο ότι βλέπει μόνο ένα πρόσωπο που μπορεί να κάνει καλή διαχείριση στη χώρα, τον Μητσοτάκη. "Ελπίζω να πάρει αυτοδυναμία" είπε.

Ένας ακόμη επώνυμος μίλησε, τι σημαίνει αυτό; Τίποτε απολύτως όχι όμως αν είσαι Άγιος. Αν είσαι Άγιος όπως ο διάδοχος του αυριανισμού Πολάκης ή Αγία όπως η κυρά Λένη Ακρίτα του ξερολισμού ασφαλώς και γνωρίζεις ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Εμείς από εδώ είμαστε οι καλοί. Απέναντι μας μας ΟΛΟΙ είναι οι κακοί. Συνεπώς δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο τους πολεμάμε. Μπορούμε μέσα από την αγιοσύνη μας να τους βρίζουμε, να τους αδικούμε, να τους εξευτελίζουμε, να μην τους σεβόμαστε. Αυτοί είναι οι ΚΑΚΟΙ και εμείς οι ΚΑΛΟΙ δεν είπαμε; Τι δεν καταλαβαίνετε; 

Έτσι ο εκπρόσωπος του Καλού Άγιος Πολάκης ο Αυριανιστής είπε τον κακό Σαββόπουλο θεραπαινίδα (υπηρέτης...), διεφθαρμένο, χαλασμένο. Η δε Αγία κυρά Λένα λυπήθηκε που δεν είχε έναν δίσκο του να του τον επιστρέψει.

Υπήρξαν και άλλοι Άγιοι Πατέρες όπως οι εκπρόσωποι του καλού  Λαζόπουλος, Φίλης που κάνοντας χρήση του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", έβριζαν την ελεύθερη άποψη ενός σπουδαίου Έλληνα. Δικαίως φυσικά.  Ο Σαββόπουλος είναι με τους κακούς. Οι Άγιοι καλοί μπορούν να του κάνουν οτιδήποτε.

                                 ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ