Ώστε ο Κασσελάκης έχει αστακοκάραβα, ενώ είναι αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα και ελέω ΣΥΡΙΖΑ αυτό είναι παράνομο; (Το νομοθέτησαν το 2016 για να στριμώξουν τον Μητσοτάκη με δήθεν επιχείρηση της συζύγου του). Ας το δούμε από την σωστή πλευρά του, που την ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ τα κόμματα και ειδικώς σε αυτή την φάση η κυβέρνηση.
Ας φανταστούμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει ότι ο σχετικός νόμος είναι λάθος. Ότι δεν είναι δυνατόν όποιος ασχολείται με την πολιτική να χρειάζεται να πουλά ή να κλείνει τις νόμιμες επιχειρήσεις του στο εξωτερικό. Ότι δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα με τον κ. Κασσελάκη. Και τέλος ότι προτείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτός ο ανεκδιήγητος νόμος ΣΥΡΙΖΑ να καταργηθεί.
Με αυτή την δίκαιη και απολύτως σωστή στάση, η κυβέρνηση θα πέρναγε το μήνυμα ότι η πολιτική αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται με ηθικούς και τίμιους όρους και όχι τυχάρπαστα και με ευρύ λαϊκισμό. Τι έκανε όμως η κυβέρνηση; Πήρε το κακό αυτόν νόμο, τον έκανε σημαία της και καθημερινά επιτίθεται στον κ. Κασσελάκη. Σε τι διαφέρει από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2016; Στην συγκεκριμένη περίπτωση σε τίποτα.
Γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να γίνει για λίγο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν έχει τα κότσια να αφήσει πίσω της την ευτελή πολιτική αντιπαράθεση που τόσο έχει υποστεί επί Τσίπρα. Φοβάμαι δε, και αυτό είναι το χειρότερο, ότι δεν έχει την ικανότητα να εξυγιάνει την αντιπαράθεση στον δημόσιο βίο της χώρας δίνοντας αυτή πρώτη, απτά παραδείγματα προς μίμηση. Κρίμα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
