Ο μύθος είναι λίγο πολύ γνωστός. Βουλιάζει το πλοίο και ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος παλεύει με τα κύματα αλλά δεν ανησυχεί: Ο Θεός θα τον προστατεύσει. Έτσι δεν αρπάζει ένα σωσίβιο που πέρασε δίπλα του, ούτε πιάνεται από ένα κορμό που βρέθηκε μπροστά του. Όταν τον πλησίασε και μια βάρκα θα τους πει: "Δεν έχω πρόβλημα εγώ φύγετε. Έχω το Θεό".
Λίγο αργότερα θα πνιγεί και πραγματικά έκπληκτος ρωτά στην είσοδο του Παραδείσου τον Άγιο Πέτρο. "Μα να πνιγώ εγώ; Εγώ που είμαι ο πιο πιστός χριστιανός;". Και ο Άγιος Πέτρος του απαντά: "Ανθρωπέ μου και σωσίβιο σου στείλαμε και κορμό σου στείλαμε και μια βάρκα σου στείλαμε αλλά εσύ τίποτα".
Θυμήθηκα τα παραπάνω βλέποντας τους κατά Ουμπέρτο Έκο "ηλίθιους" (εγώ τους λέω απαίδευτους) να διαδηλώνουν κατά της μάσκας. Κάποιοι από αυτούς θα καταλήξουν στα νοσκομεία και ορισμένοι - το απεύχομαι απολύτως - μπορεί να αποδημήσουν εις Κύριον. Εκεί θα τους πουν: Και επιστήμονες σου στείλαμε να σε ενημερώσουν και μάσκες έβρισκες παντού και τις αποστάσεις μπορούσες να κρατάς και τα χέρια σου να πλένεις αλλά εσύ τίποτα".
Ξέρετε, οι κατά Ουμπέρτο Έκο "ηλίθιοι" (εγώ πάντα επιμένω: απαίδευτοι) είναι η πλειοψηφία, δεν βγάζεις άκρη. Είναι άνθρωποι που δίνουν ένα νόημα στη ζωή τους αν ενταχθούν σε μια μαζική διαμαρτυρία ή αν παριστάνουν τον παντογνώστη, χωρίς ποτέ να προσκομίζουν την παραμικρή απόδειξη για όσα υπερασπίζονται.
Ας κλείσω λοιπόν το σημερινό σημείωμα με αποφθέγματα περί βλακείας:
- Επειδή όλοι υποτιμάμε τον αριθμό των ηλιθίων ανάμεσά μας και κάθε τόσο μας αιφνιδιάζουν πρόσωπα “υπεράνω υποψίας” μάλλον πρέπει να ξανασυστηθούμε. (Πλάτωνας)
- Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.(Αϊνστάιν).
- Ο πόλεμος κατά της βλακείας τελείωσε. Χασαμε (Αρκάς).
- Ο βλάκας δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. (Μπρεχτ).
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
