Η ζώνη ασφαλείας υποχρεωτική ο εμβολιασμός όχι. Γιατί;

Έχει ανοίξει μια συζήτηση για το αν η Πολιτεία έχει το δικαίωμα να επιβάλλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Πρόκειται λένε για μια σύγκρουση μεταξύ του ατομικού δικαιώματος (εγώ ορίζω τον εαυτό μου) και του κοινωνικού δικαιώματος (οι ευθύνες μου απέναντι στην κοινωνία).

Δεν έχω γνώμη, οπότε ότι σας γράφω έχει να κάνει με το να σας βάλω σε σκέψεις. Υπάρχει ένα παράδειγμα όμως, όπου το ατομικό δικαίωμα έχει παραμεριστεί. Είναι η ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο για όποιον οδηγεί ή είναι συνεπιβάτης. Εκεί ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να την φορά παρά το γεγονός ότι αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τον εαυτό του και κανέναν άλλον. 

Γιατί στη ζώνη ασφαλείας δεν μιλάμε για ατομικό δικαίωμα αν και δεν αφορά παρά ΜΟΝΟ τον οδηγό; Διότι η Πολιτεία λέγει: Αν δεν την φοράς και μετά από τροχαίο μείνεις ανάπηρος, το σύστημα Υγείας θα δαπανήσει εκατομμύρια ευρώ για να σε συντηρεί σε μια αναπηρική καρέκλα. 

Όλα αυτά τα χρήματα δεν θα τα πλήρωνε η Πολιτεία αν φόραγες ζώνη. (Εδώ να θυμίσω ότι πολλές ασφαλιστικές δεν πληρώνουν αποζημιώσεις αν διαπιστωθεί ότι ο τραυματισμένος δεν φορούσε ζώνη ή κράνος).

Πάμε τώρα στον εμβολιασμό. Εντάξει με το ατομικό δικαίωμα: Εγώ δεν θέλω να εμβολιαστώ. Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με ζώνη ασφαλείας ή κράνος όπου μιλάμε για τον εαυτό μας μόνο, αλλά για το ότι ο εμβολιασμένος μπορεί να μολυνθεί ή να μολύνει άλλους οπότε να επιβαρύνει και μάλιστα δραματικά (και οικονομικά) το σύστημα Υγείας.

(Εδώ θυμίζω ότι ΟΛΟΙ όσοι είναι στις ΜΕΘ είναι ανεμβολίαστοι, όπως ΟΛΟΙ ανεμβολίαστοι ήταν όσοι απεβίωσαν την προηγούμενη εβδομάδα). Με βάση λοιπόν τα παραπάνω θα ήθελα να ρωτήσω τους εκπροσώπους της Πολιτείας και τους λοιμωξιολόγους: Γιατί στο αυτοκίνητο η ζώνη που αφορά έναν, είναι υποχρεωτική ενώ ο εμβολιασμός που απειλεί κι άλλους όχι; Τι δεν ξέρουμε;

                             ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ