Όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε ένα απλό κείμενο...

Τι σημαίνει αυτό; Δεν θα μπορεί να κατανοεί με επάρκεια τον προφορικό και γραπτό λόγο, να διατυπώνει με σαφήνεια τη σκέψη του, να κάνει αφαιρετικούς συνειρμούς, να αναπτύσσει κριτική σκέψη, να εκμεταλλεύεται ευκαιρίες για βελτίωση των γνωστικών του δεξιοτήτων, (έτσι ορίζει η UNESCO τον λειτουργικό αναλφαβητισμό).

Αυτά τα δυσμενή για την χώρα μας συμπεράσματα, επισημαίνονται στην ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για το 2024. Προέκυψαν από την ανάλυση των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών εξετάσεων που διενεργήθηκαν στην ΣΤ' Τάξη Δημοτικού και στην Γ' Τάξη Γυμνασίου τα τελευταία έτη στα γνωστικά αντικείμενα της Γλώσσας και των Μαθηματικών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται η επικίνδυνη ανικανότητα νέων παιδιών να μιλήσουν να γράψουν και να κατανοήσουν λέξεις και νοήματα. Αυτή η καταστροφική για την ίδια την ζωή των παιδιών καταγράφεται και στους διαγωνισμούς PIZA όπου οι Έλληνες μαθητές έρχονται τελευταίοι και πολύ κάτω από την βάση. 

Υπάρχουν δυο ερωτήματα εδώ. Το πρώτο είναι: Που υποφέρει η ελληνική εκπαίδευση και είναι εξοργιστικά άχρηστη; Η έλλειψη σωστών βιβλίων; Η απουσία αξιολόγησης; (όλοι προβιβάζονται). Η μηδενική πειθαρχία; Το άθλιο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ που αναδεικνύει τα Φροντιστήρια και την παπαγαλία και ακυρώνει το ίδιο το Σχολείο; Μάλλον ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ.

Το δεύτερο ερώτημα είναι: Τι περιμένουν η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, τα συνδικάτα των καθηγητών για να διορθώσουν μια Παιδεία που παραδίδει στην κοινωνία μέλη της με πνευματική ανεπάρκεια; 

(Όταν παραδίδουμε στην κοινωνία ανθρώπους που δεν μπορούν να κατανοήσουν απλές λέξεις, ή ένα απλό κείμενο, μιλάμε για ανθρώπους που δεν μπορούν να αξιολογούν, να κρίνουν, να απολαμβάνουν τα σπουδαία. Να ζήσουν στο σωστό επίπεδο την καθημερινότητα. Αυτό είναι ένα έγκλημα σε βάρος τους).