Η ανάπτυξη έρχεται εκ των έσω. Ελληνικές επιχειρήσεις μεγαλώνουν τον εθνικό πλούτο μιας χώρας. Οι ξένοι επενδυτές είναι ένα "κερασάκι στην τούρτα". Συμπληρώνουν την ανάπτυξη δεν... είναι η ανάπτυξη!.Ωστόσο υπάρχουν τέσσερις λόγοι που κρατούν μακρυά από την Ελλάδα (και) τους ξένους επενδυτές. Τους αναλύει ενδελεχώς ο Κ. Καλλίτσης στην "Καθημερινή", αν και δεν αναφέρεται καθόλου στο κλεπτοκρατικό φορολογικό σύστημα, που καταστρέφει το επιχειρείν.
Οι τέσσερις λόγοι κατά Κ. Καλλίτση, συνοπτικά είναι:
1. H πρώτη αβεβαιότητα είναι αν θα σταματήσει ή όχι η ύφεση, αν και πότε θα αρχίσει η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Οι αρνητικές προβλέψεις των ξένων επενδυτών ενισχύονται από τις διαπιστώσεις ότι πολλές ελληνικές επιχειρήσεις είτε εξωθούνται να βγουν και να συνεχίσουν να παράγουν εκτός Ελλάδας είτε οδηγούνται σε κλείσιμο γιατί, παρά τη δραματική μείωση των μισθών, τα άλλα κόστη (ενέργειας, φορολογίας και, επίσης το κόστος που επιφέρει το καθεστώς διαπλοκής και διαφθοράς...) τις καθιστούν μη ανταγωνιστικές. Γιατί να έρθει μια ξένη εοιχελιρηση, όταν φεύγουν ή σβήνουν ελληνικές επιχειρήσεις;
2. Χωρίς την ευχέρεια να αντληθούν τραπεζικές πιστώσεις, δύσκολα αποφασίζει κάποιος να επενδύσει σε οποιαδήποτε χώρα. (Κάποιοι κερδοσκόποι τζογάρουν στο Χρηματιστήριο, αυτό δεν είναι επένδυση). Διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι τα «κόκκινα» δάνεια θα συνεχίσουν να αυξάνονται επί 12-18 μήνες μετά την ανακοπή της ύφεσης, διαβρώνοντας έτσι τα κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών.
Γιατί, χωρίς υγιείς, ισχυρές τράπεζες, ξένοι επενδυτές σπανίως εμφανίζονται
3. Αμφισβήτηση της γνησιότητάς του πλεονάσματος. Θυμούνται όλοι την περίοδο της «δημιουργικής λογιστικής» (το έλλειμμα, π.χ., του 6% που ήταν 15,6% του ΑΕΠ...). Επίσης απορούν : «πώς είναι δυνατόν οι ίδιες υπηρεσίες που εκτιμούσαν το πλεόνασμα σε 300-400 εκατομμύρια το φθινόπωρο, τώρα να το ανεβάζουν σε 1,5 ή 2 δισ. ευρώ»;
Μιλούν δε περί ετεροχρονισμού πληρωμών και διεύρυνσης της «άσπρης τρύπας» -της περιουσίας των Ταμείων (που δυσκολεύονται να πληρώσουν συντάξεις...) και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (που βρίσκεται στο «κόκκινο») για να εμφανιστεί ένα πλεόνασμα.
Τέλος αναρωτιούνται : Με ποια λογική, η Αθήνα σπεύδει να μοιράσει το 70% του όποιου πλεονάσματος, και δη σε προεκλογική περίοδο και με αμφισβητήσιμα κριτήρια, όταν μπροστά της υπάρχουν τόσο μεγάλες ανοιχτές δημοσιονομικές τρύπες τα επόμενα χρόνια;
4. Ολοι (και) οι ξένοι παρατηρητές εκτιμούν ότι η διεξαγωγή εθνικών εκλογών είναι απλώς θέμα χρόνου. Όποτε διεξαχθούν, λοιπόν, οι εκλογές, τότε θα αρθεί μια μόνιμη πολιτική αβεβαιότητα και μόνο τότε θα μπορεί ο κάθε ξένος επενδυτής να εκτιμήσει τα δεδομένα και να κρίνει με σχετική ασφάλεια αν θα τοποθετηθεί στην ελληνική οικονομία ή όχι.
Δυο λόγοι για να πάμε να ψηφίσουμε
Το 2009, οπότε και διεξήχθησαν οι τελευταίες ευρωεκλογές χωρίς παράλληλα αυτοδιοικητικές εκλογές, καταγράφηκε η μικρότερη έως τώρα συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα – μόλις 52,5%.
Που θα φτάσει η αποχή στις 9 Ιουνίου;
Πέρα από το γεγονός ότι δεν γίνονται μαζί με τις αυτοδιοικητικές όπως παλαιότερα έχουμε ακόμη:
