Κάθε Έλληνας για τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες είναι αναγκασμένος να δαπανά ακόμη και τριπλάσιο ποσοστό από τις μηνιαίες αποδοχές του συγκριτικά με πολίτες άλλων χωρών.
Συγκρίνοντας τις τιμές ίδιων προϊόντων από χώρα σε χώρα στην Ευρωζώνη, λανθασμένα μπορεί να καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα, δεν είναι η ακριβότερη χώρα. Συνδέοντας όμως τις τιμές των προϊόντων αυτών με τα εισοδήματα των Ελλήνων αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα σε πραγματικούς όρους είναι η πιο ακριβή χώρα.
Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι η μείωση των μισθών που επετεύχθη το προηγούμενο διάστημα δεν πέρασε και στις τιμές των προϊόντων, προκαλώντας κατακόρυφη πτώση της αγοραστικής δύναμης των ελλήνων καταναλωτών.
Παράδειγμα : ένα καλάθι με 20 βασικά αγαθά που στην Ελλάδα κοστίζει συνολικά 63,4 ευρώ, ο έλληνας καταναλωτής που πληρώνεται σήμερα με τον βασικό (κατώτατο) μισθό των 586 ευρώ χρειάζεται να δαπανήσει το 10,81% των μηνιαίων αποδοχών του.
Τα ίδια προϊόντα στην Ολλανδία κοστίζουν 50,3 ευρώ με τον ολλανδό εργαζόμενο που αμείβεται με 1.478 ευρώ κατώτατο μισθό να δαπανά μόλις το 3,4% των μηνιαίων εισοδημάτων του, δηλαδή περίπου τρεις φορές λιγότερο από τον Έλληνα.
Δυο λόγοι για να πάμε να ψηφίσουμε
Το 2009, οπότε και διεξήχθησαν οι τελευταίες ευρωεκλογές χωρίς παράλληλα αυτοδιοικητικές εκλογές, καταγράφηκε η μικρότερη έως τώρα συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα – μόλις 52,5%.
Που θα φτάσει η αποχή στις 9 Ιουνίου;
Πέρα από το γεγονός ότι δεν γίνονται μαζί με τις αυτοδιοικητικές όπως παλαιότερα έχουμε ακόμη:
